Αλήθεια, τί να σημαίνει Clan of Xymox;
Πίσω στο 1981, κάπου στην Ολλανδία, ο Ronny Moorings, δημιουργεί μια μπάντα (με την Anka Wolbert, τον Pieter Nooten και τον Frank Weyzig) με το όνομα Xymox, που στην ουσία ήταν απλά μια χωρίς σημασία λέξη, εύηχη στα αυτιά του Ronny. Ο ηχητικός προσανατολισμός ήταν σαφώς dark. Dark wave, dark electro και τα συναφή. Λίγα χρόνια αργότερα (το 1985), και πλέον ως "Clan of Xymox"-που συνεχίζει να μην έχει κάποια συγκεκριμένη έννοια-, καταφέρνουν να τυπώσουν με την 4AD, τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τον ομώνυμο τίτλο, μετά από ένα EP με 5 τραγούδια που κυκλοφόρησε σε 500 μόλις κόπιες. Κομμάτια όπως το "7th Time" και το "A Day" αμέσως γίνονται ύμνοι στον σκοτεινό και εσωστρεφή κόσμο της συγκεκριμένης μουσικής σκηνής.
Το επόμενο album τους θα έρθει έναν μόλις χρόνο αργότερα και θα φέρει τον τίτλο Medusa, με την ίδια δισκογραφική. Κλασικές επιτυχίες αναδείχθηκαν και από το συγκεκριμένο, με τα πιο χαρακτηριστικά και διαχρονικά κομμάτια να είναι το άκρως ατμοσφαιρικό "Michelle", το ομώνυμο "Medusa" αλλά και το "Louise". Τρία χρόνια αργότερα, με νέο συμβόλαιο αυτή την φορά υπό τις φτερούγες της μεγάλης Polygram και λίγο πριν την αποχώρηση των Wolbert και Nooten, κυκλοφορούν το Twist of Shadows, το πιο επιτυχημένο album τους για κάποιους, με πιο ηλεκτρονικό και synth-pop ήχο. Το "Imagination"με τα φωνητικά της Anka Wolbert, ήρθε και έμεινε για τα καλά τυπωμένο στα αυτιά των fans του dark wave, αλλά κατάφερε και κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών fans της dance και new wave σκηνής και τους "πέρασε" και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το "Obsession", το "Blind Hearts" αλλά και το "Craving" θεωρούνται διαχρονικές επιτυχίες και θα έχουν πάντα το χώρο τους στις λίστες μουσικών επιλογών του είδους.
To 1991 το γκρουπ μπαίνει πάλι στο studio έχοντας μετακομίσει στην Αγγλία, και αυτή την φορά παρουσιάζει το Phoenix, το οποίο θα είναι και αυτό που θα σημάνει την λήξη της κοινής πορίας τους και θα τους οδηγήσει στο να διαλυθούν. Πλέον ο ήχος τους είναι πιο pop και χορευτικός με χαρακτηριστικό δείγμα το "Written in the Stars", αρκετά catchy και mainstream. Δυστυχώς αυτή η αλλαγή στον ήχο τους, δυσαρέστησε αρκετά τους οπαδούς του goth/dark wave είδους, χαρακτηρίζοντας τους πλέον πολύ εμπορικούς και αποπροσανατολισμένους. Και αυτό ήταν αρκετά καθοριστικό στο να φτάσουν στην διάλυση.
Πέρασαν αρκετά χρόνια και το 1997 o Moorings ζωντανεύει για δεύτερη φορά τους Clan of Xymox, με το Hidden Faces, αυτή την φορά με έδρα τη Γερμανία, το τότε κέντρο της industrial μουσικής σκηνής. Με αυτό το album, επιστρέφει στις μουσικές ρίζες του συγκροτήματος αφήνοντας πίσω τους πειραματισμούς και την κατά κάποιο τρόπο εμπορική χροιά των προηγούμενων. Οι ατμόσφαιρες γίνονται πάλι μελαγχολικές και σκοτεινές και καταφέρνει να ξαναμπεί στην καρδιά των οπαδών που για λίγο "έχασε". Η παύση λειτούργησε,το project αναγεννήθηκε από τις στάχτες του και ήρθε αυτήν την φορά για να μείνει. Το "This World", με στίχους γεμάτους προβληματισμούς όπως:
"This world is not made for you and I
It's build on blood and a million lies
They paint the fabric of our lives
Down and out with nowhere to hide
What you miss, what you need
What you lack is a peace of mind
Our worlds collide"
το υπέροχο "Dead Can Dance-ικό" "Wailing Wall" και το δυνατό "Out of the Rain" ξεχώρησαν και αγαπήθηκαν πολύ.
Το Creatures(1999) και το Notes from the Undergound (2001), αποδεικνύουν την ωρίμανση των Clan of Xymox, που εμπλουτίζουν τις συνθέσεις τους με κιθάρες και μπάσα, αλλά πάντα με "ηλεκτρονικό" προσανατολισμό. Το "Jasmine And Rose" και το "The Bitter Sweet" ξεχωρίζουν και επισφραγίζουν την επιτυχία τους.
To 2021 και με αφορμή την πανδημία του COVID κυκλοφορούν ένα θεματικό δίσκο με τον τίτλο "Limbo", με την ευκαιρία του lockdown και της ανικανότητας να περιδεύσουν. Μουσικές και στίχοι εμπνευσμένοι από τις δυστοπικές εμπειρίες που ζήσαμε όλοι και μας έφεραν πιο κοντά με την φωνή μέσα μας.
"Down the rabbit hole we go from here
Down the rabbit hole is all too clear
Here we are in wonderland
Here we are, but don't understand
Everything seems too bizarre
That's the way things really are"
Το πιο πρόσφατο album του Moorings και της παρέας του -που άλλαξε αρκετές φορές από την γέννηση της-, είναι το Exodus, κουβαλάει 40 χρόνια μουσικής ιστορίας, και κυκλοφόρησε πέρσι. Η γεύση που αφήνει το άκουσμα του είναι μελαγχολική και γλυκόπικρη, πιστή στην ταυτότητα των Clan of Xymox, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το "I Always Feel the Same".
Η αισθητική της μπάντας μπορεί να άλλαξε ανά τα χρόνια όμως αυτό που παρέμεινε πάντα σταθερό και χαρακτηριστικό στις περισσότερες συνθέσεις ήταν η φιγούρα και η χαρακτηριστική φωνή του Ronny.
Εμείς είμαστε έτοιμοι να τους υποδεχτούμε για μία ακόμα φορά στο Temple, την Πέμπτη 27/3/2025.
Photos taken from band's official Facebook Page
