Όπως και τις περασμένες τρεις χρονιές, έτσι και φέτος το Sliding Backwards παρουσιάζει ένα "Βest of Heavy" της χρονιάς, για άλμπουμ στον ευρύτερο heavy ήχο. Ο "Ειδικός" μας φέτος ειναι ο φίλος μας Greg P. που παραθέτει τη λίστα με τα καλύτερά του:
To 2021 ζήσαμε τη 2η χρονιά χωρίς συναυλίες (ή σχεδόν χωρίς συναυλίες) γεγονός το οποίο από μόνο του είναι λυπηρό για όποιον λατρεύει τη μουσική με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Πέραν όμως του αρνητικού αυτού γεγονότος, το οποίο ελπίζουμε να αναστραφεί πλήρως τη νέα χρονιά (κάποια μεγάλα events έχουν ήδη ανακοινωθεί), το 2021 σημαδεύτηκε τόσο από επιστροφές μεγάλων group που μεγαλούργησαν στο παρελθόν (Deep Purple, Iron Maiden, Dream Theater, LTE), όσο και από πολύ δυνατές, σχετικά νεότερες εμφανίσεις τις οποίες θα προσπαθήσουμε να περιορίσουμε αριθμητικά, για τις ανάγκες του άρθρου.
Με τις ευχές λοιπόν το 2022 να είναι μία δυνατή μουσική χρονιά, παρακάτω θα βρείτε μουσικές δημιουργίες που κέρδισαν την προσοχή του υπογράφοντος για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία:
12. Tremonti – Marching In Time
Με τόσα project θα έλεγε κανείς ότι ο τύπος θα στερέψει από ιδέες κάποια στιγμή. Εδώ στήνει για άλλη μια φορά τεράστια riffs και όχι μόνον. Φοβερές συνθέσεις σε ένα άλμπουμ που ορίζει το μοντέρνο heavy rock.
11. VOLA – Witness
Progressive metal με το οποίο κολλάς. Αν και μόλις η 2η προσπάθειά τους, δείχνουν ότι θα μας απασχολήσουν έντονα στο μέλλον.
10. Soen – Imperial
Κινείται στα χνάρια του προκατόχου του και αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό. Μελωδικό αλλά και heavy ταυτόχρονα. Περιμένουμε να τους δούμε ξανά live.
9. Mogwai – As the Love Continues
Παρότι σαφώς έχουν κάνει στροφή προς πιο εύπεπτες φόρμες σε σχέση με τα post αριστουργήματα του παρελθόντος, η ατμόσφαιρα αυτού του άλμπουμ εξακολουθεί να έλκει.
8. Leprous -Aphelion
Συνεχίζουν να εξελίσσονται παίρνοντας σαφώς πιο pop κατευθύνσεις αν και υπάρχουν τραγούδια που κοιτούν και το πρόσφατο παρελθόν. Το να συζητήσει κάποιος για τις δεξιότητες των μουσικών είναι ιεροσυλία.
7. Trivium – In the Court of the Dragon
Υπερηχητικές ταχύτητες συνδυάζονται με μελωδίες και ρεφραίν που σου κολλάνε στο μυαλό. Το drum set παίρνει φωτιά. Προσδεθείτε…
6. Architects – For those that wish to exist
Φοβερό, heavy riffs αλλά και μελωδικά περάσματα μπλεγμένα με ηλεκτρονικά στο προσκήνιο. Δύσκολο να το εντάξεις σε κάποια ταμπέλα, απλά ακούς και μένεις με το στόμα ανοιχτό.
5. The Neal Morse Band – Innocence and Danger
Παρότι όλοι οι «συγγενείς» έβγαλαν καινούρια άλμπουμ φέτος, εδώ ο Neal Morse παρουσιάζει το καλύτερο άλμπουμ από όλα με τις ιδέες να είναι καλύτερα τοποθετημένες και δεμένες μεταξύ τους. Εξαιρετικό.
4. Gojira – Fortitude
Οι Γάλλοι επιστρέφουν και μαζί τους τα απίστευτα βαριά αλλά και πολύπλοκα riffs. Ακούστε την κολλητική εισαγωγή του Amazonia και στη συνέχεια αν μπορείτε αλλάξτε δίσκο.
3. Need – Norchestrion : A Song for the End
Μάλλον ότι καλύτερο έχει η εγχώρια prog σκηνή. Επαγγελματισμός και υψηλό εκτελεστικό επίπεδο πίσω από εξαιρετικές δαιδαλώδες συνθέσεις. Είναι το ομώνυμο κομμάτι το καλύτερο της μέχρι τώρα δισκογραφίας τους;
2. Mastodon – Hushed and Grim
Για τους metallers σίγουρα το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, για εμένα το πιο ώριμο και πιο ισορροπημένο μεταξύ του γνωστού ύφους τους και μελωδιών που καθηλώνουν. Το άλμπουμ αυτό τους οδηγεί στην επόμενη εποχή.
1. Motorpsycho – Kingdom of Oblivion
Τα κατάφεραν ξανά αν και φαινομενικά ήταν πολύ δύσκολο μετά την περσινή δισκάρα. Progressive rock στα καλύτερα του με φοβερές κιθάρες αλλά και space περάσματα.
...and a sip of something else...
Eπίσης, μου άρεσαν πολύ και τα κάτωθι:
1. Meer – Playing House
Το άκουσα τυχαία αλλά τελικά ίσως περισσότερο από κάθε άλλο άλμπουμ αυτή τη χρονιά. Εξαιρετικές ιδέες και φωνητικά από ένα νορβηγικό σύνολο που δύσκολα μπορείς να του βάλεις ταμπέλα, απλά το ακούς.
2. Arab Strap – As Days Get Dark
Μεγάλη επάνοδος μετά από πάνω από μία 15ετία. Η μελαγχολία που βγάζει η φωνή του Aidan Moffat σε ταξιδεύει. Ιδανικό soundtrack πάνω στο βουνό σε ομιχλώδη τοπία.
3. Nick Cave & Warren Ellis – Carnage
Ακαταμάχητη φωνή την οποία συνοδεύει το απόκοσμο πιάνο. Δεν ακούγονται κιθάρες εδώ, απλά αφήνεσαι στις μελαγχολικές μελωδίες.
Cover Photo: v_era
