Το τριήμερο που πέρασε (27-29 Μαρτίου), κατηφορίσαμε προς τον καλαίσθητο ανακαινισμένο βιομηχανικό χώρο του Pirée, για να βρεθούμε στο Β’ μέρος της έκθεσης παρέμβασης του ATHERAS PROJECT, αλλά και για να παρακολουθήσουμε τις εμφανίσεις των LUPE και του Ορέστη Χατζηνάκη & Έλλης Βαρβαρίγου που «έντυσαν» μουσικά την εκδήλωση, εμφανίσεις οι οποίες μας εξέπληξαν ευχάριστα, ως εκ τούτου και η απόφαση να σας μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα του χώρου και της μουσικής.
Αρχικά να σας πούμε ότι μιλάμε για το ATHERAS Project, ένα πολυσυλλεκτικό καλλιτεχνικό σχήμα αξιόλογων δημιουργών από το χώρο της ζωγραφικής, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου και της συγγραφής, με κοινή αναφορά την καταγωγή – ή και την αγάπη – για την Ικαρία. Ο σκοπός που τους ενώνει είναι ένας: η ευαισθητοποίηση του κοινού για την προστασία του νησιού ως χώρο μνήμης, πολιτισμού, αξιών και τρόπου ζωής, σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί αναλλοίωτο το «χρώμα» και το ποικιλόμορφο γεωγραφικό ανάγλυφο της Ικαρίας. Όλα αυτά, μέσα από τους προσωπικούς τρόπους έκφρασης κάθε καλλιτέχνη.
Και κάπως έτσι περνάμε και στο μουσικό μέρος της εκδήλωσης!
Σάββατο 28 Μαρτίου / LUPE
Γύρω στις 9μμ, το ενδιαφέρον τράβηξε η ιδιαίτερα μελωδική και αισθαντική φωνή του εμπνευστή και ιδρυτή του συγκροτήματος των LUPE, Μιχάλη Λατουσάκη που πλημμύρισε το Pirée. Ο 33χρονος Μιχάλης - τραγουδιστής, συνθέτης/στιχουργός και δάσκαλος φωνητικής - στα πλήκτρα, μαζί με τον Γιάννη Πανηγυράκη στην κιθάρα, τοποθετημένοι με τρόπο θεατρικό ανάμεσα σε λευκές βαριές κουρτίνες που ξεδιπλωνόντουσαν από το ψηλό ταβάνι του πέτρινου industrial κτιρίου, ξεδίπλωσαν ένα μοναδικό σετ που μάγεψε τους παρευρισκόμενους. Αν δηλαδή το κάνετε εικόνα, μια Art-rock darkwave μπάντα μέσα σε έναν πολυεπίπεδο χώρο περιστοιχισμένο από έργα τέχνης, αμέσως έδωσε στη συναυλία μια άλλη αίσθηση πιο ονειρική και εκλεπτυσμένη. Η εμφάνιση των LUPE σίγουρα είναι πιο πλούσια ηχητικά όταν βρίσκονται μαζί με τα υπόλοιπα 5 μέλη της μπάντας (Κώστας Αμαργιανιτάκης, Rindra Rado, Γιάννης Λατουσάκης, Γιάννης Κονταράτος και Γιαννης Δαμιανός) στη σκηνή, αλλά αυτό λόγω χώρου δεν ήταν εφικτό.
Ο ταλαντούχος ερμηνευτής ξεδίπλωσε μέσα σε 1,5 ώρα ένα πλήρες σετ, με τραγούδια τόσο από προηγούμενες δουλειές του γκρουπ αλλά κυρίως από το νέο δίσκο τους, Seeker Of Sound.
Αν με ρωτήσετε, η φωνή του Μιχάλη με παρέπεμψε σε Anthony & the Johnsons, τέτοιο ηχόχρωμα, βάθος και εύρος έχει, πραγματικά εντυπωσιακό και καλοδουλεμένο. Οι επιρροές του Bowie αλλά και των πιο σύγχρονων Muse και των Σουηδών Pain of Salvation, εμφανής στη μουσική κουλτούρα των LUPE, με συνθέσεις πολύπλευρες και μελαγχολικές και με συχνά δυναμικά ξεσπάσματα, ενώ οι στίχοι είναι γεμάτοι σκέψεις, συναισθήματα και ευαισθησία, μια ευχάριστη έκπληξη σε μια εποχή που όλα μοιάζουν ισοπεδωμένα.
Ταξιδέψαμε με τις μελωδίες του Long day. Ωραίο beat σαν να έχεις περάσει σε time portal και να περπατάς χωρίς προορισμό στη βροχερή Νέα Υόρκη, ξυπνώντας συναισθήματα χαρμολύπης: «I feel the sun that dies, an urge to fight, And nothing here seems bright”. Χαλαρώσαμε με το μελωδικό Clouds: «Don' t you ever stay right next to me, I could never send you away» και αφεθήκαμε στο μελωδικό Colours «For every whisper in your mind, I feel the fountain of your tide»
Οι LUPE έκλεισαν με το τραγούδι Destiny στο encore: «Well, you' re mesmerised You call me destiny but you' ve been fooled , You' re blind, a shining star, You think that destiny will decide, Are you still waiting for a change? Be the change», αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις για να τους ξαναδούμε – όλους μαζί αυτήν τη φορά – σε επόμενη συναυλία τους.
*Να σημειώσουμε ότι το δεύτερο project του δραστήριου Μιχάλη, οι Mosquito, που κινούνται σε πιο goth rock μονοπάτια, παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά «DEEP SLUMBER» στις 12 Απριλίου στο Aux club. Αξίζει να τους δείτε.
LUPE Setlist
Lost Grace
Season Came
Long Day
Flaking love
Dark Room
Mr president
Erased (μαζί με τον καλό τους φίλο Jargon των Verbal Delirium)
Shout it out
Exit
Clouds
Colours
Let(h)ter Unsealed
Sunday Morning
Can' t forget
ENCORE
Destiny
Κυριακή 29 Μαρτίου / Ορέστης Xατζηνάκης – Έλλη Βαρβαρίγου
Ή αλλιώς, το ελληνικό ηλεκτρονικό διαμαντάκι που ανακαλύψαμε την Κυριακή. Γνωστοί και φίλοι είχαν μεταφέρει τα καλύτερα για τις electro συνθέσεις του Ορέστη Χατζηνάκη και τελικά – παρότι δεν τον είχα ξανακούσει - ήταν καλύτερα από ότι περίμενα.
Γύρω στις 8μμ, ο Ικαριώτης μουσικοσυνθέτης, πιανίστας, καθηγητής και διευθυντής ορχήστρας κολλεγίου, ο πολυτάλαντος Ορέστης Χατζηνάκης, μαζί με τη γλυκύτατη νεαρή μουσικό Έλλη Βαρβαρίγου, κατέλαβαν τα synths και έδωσαν στους παρευρισκόμενους όλους τους λόγους για να τους προσέξουν και να κουνηθούν στους ρυθμούς τους. Οι δυο μουσικοί, χαλαροί και άψογα συντονισμένοι, γέμισαν με ρυθμό τη μεγάλη αίθουσα του Piree παίζοντας επί 2 ώρες (και 2 encore) ηλεκτρονικούς αυτοσχεδιασμούς. Ναι! δεν έχουν ηχογραφήσει καμία από τις συνθέσεις που ακούσαμε και είναι κρίμα, γιατί η κάθε μία ήταν ένα ηλεκτρονικό διαμαντάκι. Το βαθύ electro beat και το έντονο ατμοσφαιρικό μπάσο συναντούσε ξεσηκωτικές μελωδίες και διαπερνούσε το σώμα. Οι ήχοι θύμιζαν κάτι μεταξύ Stereo Nova και Kraftwerk χωρίς να θέλω να βάλω ταμπέλα. Το ντουέτο έδωσε υπέροχη ενέργεια και αλληλουχία ρυθμών, και αν έπαιζε σε κάποιο συναυλιακό χώρο με κατάλληλο φωτισμό και visuals, σίγουρα θα έδινε τροφή για χορό και ένταση.
Atheras - Final Destination
Στα έξτρα της άψογης οργάνωσης, η επαφή με τους ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί, ζεστοί, απλοί και χαμογελαστοί άνθρωποι της Ικαρίας που σε κάνουν να νιώθεις για λίγο μέρος μιας μεγάλης οικογένειας. Αν πρότεινα κάτι, θα ήταν να μπορούσε να προστεθεί μια παράλληλη ενότητα ή έξτρα ημέρα με παρουσιάσεις από την ομάδα και ενημέρωση για το καλλιτεχνικό και κοινωνικό τους έργο.
Κρατήστε επίσης, ότι το project των ταλαντούχων εικαστικών / μουσικών του Atheras, θα κορυφωθεί στην πηγή της έμπνευσής τους, δηλαδή στην Ικαρία, το καλοκαίρι του 2025.
Πάντα τέτοια!
Kείμενο/photo: Sylvia Galliropoulou
