Στις συναυλίες, εμείς ως Sliding Backwards, πάμε για να ακούσουμε μουσική. ΜΟΥ ΣΙ ΚΗ. Κατόπιν προσπαθούμε να τις περιγράψουμε με λόγια, φωτογραφίες και videos. Δεν πάμε ούτε για socializing (θα συμβεί και αυτό αν χρειάζεται, αλλά δεν είναι πρωτεύον), ούτε για να περιγράψουμε τη βασική μπάντα και για τις υπόλοιπες να μην πούμε κουβέντα, λες και δεν υπήρξαν ποτέ. Αυτό νομίζω το έχουμε αποδείξει χρόνια τώρα και αρνούμαστε να κάνουμε διαφορετικά. Τα γράφουμε αυτά γιατί επιτέλους πρέπει να γραφτούν, και όχι απλώς να ψιθυρίζονται. Θα επανέλθουμε αν χρειαστεί.
Στο θέμα μας: L.A Witch, Prince of Lilies και Jet Black έδωσαν τον καλύτερο, νομίζουμε, εαυτό τους και μας έφτιαξαν την Πέμπτη. Κάτι που πλέον είναι κανόνας για τα live που επιλέγει να κάνει η Primitive. Η καλή μας διάθεση έφτιαξε ακόμα περισσότερο με το κιτρινόμαυρο μπλουζάκι του Βασίλη στην είσοδο που έγραφε «Kyuss». Από αυτό και μόνο, ξέραμε ότι όλα θα πάνε καλά …
To αρχικό ζέσταμα έγινε με τους The Jet Black. Τους είχαμε δει πριν 4 χρόνια στη Δραπετσώνα και νομίζω πως από τότε η βελτίωση είναι σημαντική. Με τις grunge και τις heavy rock μουσικές τους ταρακούνησαν τον ήδη αρκετά γεμάτο χώρο, ενώ έβαζαν κατευθείαν σε καλό και… κινητικό mood όσους έμπαιναν μετά την έναρξη του live. Ακούσαμε οκτώ κομμάτια αλλά μόλις τρία ήταν από τον δίσκο του 2019, το Transcendence. Το Lola είναι αυτό που ξεχώρισα, αυτό που ανοίγει το δίσκο και έκλεισε το set. Συνθετικά δεν τρελάθηκα με τα υπόλοιπα για να είμαι ειλικρινής (το Wild Waves, αν δε θυμάμαι λάθος, μου άρεσε πολύ), όμως πολλά από τα κομμάτια είναι για να κυκλοφορήσουν στο επερχόμενο άλμπουμ οπότε εκεί θα έχουμε περισσότερα να πούμε. Σίγουρα όμως η διάθεση πάνω στη σκηνή και από τα τέσσερα μέλη είναι παραπάνω από ικανοποιητική και φτιάχνουν μια απόλυτα fun to watch μπάντα.
Σύντομες διαδικασίες αλλαγών στη σκηνή που πέρασαν νεράκι υπό τους ήχους των Warsaw και των Venom που μας κράτησαν καλή (υπέροχη βασικά) συντροφιά, και η μπάντα που είχα περισσότερη (και από τις τρεις) απορία να δω, εμφανίστηκε στη σκηνή. Oι Prince of Lilies προέρχονται από την Καλιφόρνια και ζουν στην Κρήτη (και μπράβο τους για αυτό!) και ο ήχους τους είναι ηφαίστειο. Τρία μέλη που πραγματικά τα σπάνε επί σκηνής (τσιμπιόμουν ώρες-ώρες για να πιστέψω ότι η grunge/garage δύναμη που έβλεπα και άκουγα ήταν όντως αληθινή ή έβλεπα όνειρο). Ένα μικρό παιδάκι, ο γιός του ζεύγους (του frontman και της μπασίστριας) παρακολούθησε για πρώτη φορά στη σκηνή τους γονείς του (έστω και για λίγη ώρα) και πρέπει να είναι περήφανο! Θα καταλάβει στο μέλλον το γιατί…!
Λίγο η μπλούζα του ντράμερ των Jet Black προηγουμένως, λίγο η φάση «ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή» με το παιδάκι τους ( και με ένα κολασμένο ντράμερ να τους συνοδεύει) και πολύ περισσότερο το μουσικό κομμάτι, μου έφεραν στο μυαλό τους Dead Moon. Βέβαια, οι Dead Moon δε χρειάζονται και πολλούς λόγους για να έρθουν στην επιφάνεια και τη σκέψη μου, όποτε ακούω δυνατές μουσικές και βλέπω πάθος, ιδρώτα επί σκηνής!
Στο 40λεπτο περίπου set τους έδωσαν μια μαγική grunge/garage με punk ορμή, παράσταση και επειδή αποφάσισα να τους δω από το πατάρι (κακώς μάλλον) δεν υπήρξε ένας άνθρωπος που να μην κουνιέται, να μην το ευχαριστιέται. Αφιέρωσαν ένα κομμάτι (Lift me Up) στον χαρούμενο - και με λίγη απορία τι γίνεται γύρω του- γιό τους, ενώ αφιέρωσαν και το Fridays Gone στην κόρη του Kurt Cobain, Frances. Ήταν ένα κομμάτι που όπως μας είπε ο frontman, το είχε γράψει για τον πατέρα της, τον Kurt. Να πούμε σε αυτό το σημείο ότι το ντεμπούτο τους, VENT, του 2021 ηχογραφήθηκε από τον Steve Albini. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υπωθεί κάτι άλλο: Ψάξτε το, ακούστε το.
Οι Prince of Lilies μπήκαν στην “bands to watch again and again” λίστα μου. Μακάρι να μπουν και στη λίστα των διοργανωτών…
Είχε φτάσει η ώρα για το κυρίως πιάτο. Μιλώντας για πιάτο μάθαμε ότι οι τρεις Καλιφορνέζες που αποτελούν τις L.A. Witch που επρόκειτο να δούμε, μετά το μεσημεριανό τους φαγητό, ρώτησαν να μάθουν τι ενδιαφέρον έχει η περιοχή. Έψαξαν στο google maps, βρήκαν ένα νεκροταφείο και πήγαν εκεί να περάσουν την ώρα τους, να φωτογραφήσουν και να φωτογραφηθούν. Αυτό το μάθαμε λίγο πριν το live, έτσι για να πάρουμε μια ιδέα τι τύπου μπάντα θα βλέπαμε. (Ποιος μας το μαρτύρησε δε λέμε, ξέρει αυτός)
Οι Sade Sanchez (κιθάρα, φωνητικά), Irita Pai (μπάσο) Ellie English (ντραμς) εμφανίστηκαν μπροστά σε ένα κατάμεστο Temple που δεν είμαι σίγουρος ότι το περίμεναν. Εγώ, σίγουρα όχι, βλέποντας την προσέλευση στις περισσότερες συναυλίες με μπάντες αυτού του βεληνεκούς, στην Αθήνα.
Οι μουσική των L.A. Witch μπορεί να χαρακτηριστεί neopsychedelia όμως επειδή αυτό είναι αρκετά ευρύ θα έλεγα πως έχει στοιχεία τόσο από το ύφος των κορυφαίων Black Angels όσο και από αυτό των υπέροχων Brian Jonestown Massacre αλλά και το fuzzy ύφος των μεγάλων Jesus and Marychain. Ακουμπά και στο heavy και στο indie/post punk. Φυσικά, υπάρχουν και blues στοιχεία αλλά και dark και alt country. Όλα αυτά, όσο τις άκουγα, μου έφεραν εικόνες από αμερικάνικη έρημο, True Detective ατμόσφαιρα, μυστήριο, ζέστη αλλά και λίγο Tarantino με τεκίλα να δροσίζει καίγοντας. Μαζί με όλα (και όχι πάνω απ’όλα) όμως η μουσική τους είναι και sexy, θελκτική, άλλοτε υπνωτική και άλλοτε παθιασμένη, πανάθεμα την! Το set ήταν περίπου μίας ώρας (θα ήθελα λίγο παραπάνω, αλλά οκ, ήταν και Πέμπτη, έχουμε και σπίτια…) και περάσαμε πολύ καλά! Αν πρέπει να παραδεχτώ κάτι που προσωπικά με χάλασε (είναι καθαρά δικό μου θέμα) είναι ότι τα μονότονα, εντελώς ίδια φωνητικά σε κάθε κομμάτι, λιγαααακι με κούρασαν. Η συνολική εντύπωση φυσικά είναι πάρα πάνω από θετική. Άρτια εκτέλεση των κομματιών, πολύ δεμένη μπάντα, υπέροχο στυλ και εικόνα πάνω στη σκηνή. Μυστήριο, χαμόγελα, κατάμαυρα ρούχα, ευγένεια.
Ακούσαμε κομμάτια και από τους δύο δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα (Ομότιτλος 2017, Play With Fire, 2020). Προσωπικά προτιμώ λίγο παραπάνω τα λίγο παλαιότερα (Kill My Baby Tonight, Get Lost, Βrain) ενώ φυσικά από τον τελευταίο δίσκο δεν περνάνε απαρατήρητα μερικά πραγματικά cool κομμάτια όπως το επαναστατικό I Wanna Lose ή το WhiteStripe-ικο True Believers.
Μπράβο στις Καλιφορνέζες τόσο για τη συνθετική έμπνευσή τους όσο και για το στυλ και την coolness τους. Ελπίζω να τις δούμε ξανά σύντομα με νέο υλικό.
Y.Γ: Κώστα καλό νέο ξεκίνημα. Με full ελπίδες και ευχές για τα καλύτερα…
Υ.Γ2: Συνεχίζουμε δυνατά! Η μουσική πάνω απ’όλα!
The Jet Black Set List
1. Butterfly
2. Streets
3. Fucked Up Brake Up
4. Underground
5. Wild Waves
6. Upshots
7. Riot
8. Lola
Prince of Lilies Set List
1. Feel the Fire
2. Lift me Up
3. Black and Blue
4. Fridays Gone
5. Feel pain
6. The Year I Broke
7. Black ocean
8. Separate ways
L.A. Witch Set List
1. Fire Starter (Play With Fire, 2020)
2. Kill My Baby Tonight (L.A. Witch, 2017)
3. Brain (L.A. Witch, 2017)
4. Untitled (L.A. Witch, 2017)
5. I Wanna Lose (Play With Fire, 2020)
6. Drive Your Car (L.A. Witch, 2017)
7. Generation Z (Play With Fire, 2020)
8. Dark Horse (Play With Fire, 2020)
9. Sexorexia (Play With Fire, 2020)
10. Baby In Blue Jeans (L.A. Witch, 2017)
11. True Believers (Play With Fire, 2020)
12. Get Lost (L.A. Witch, 2017)
Encore
13. Starred (Play With Fire, 2020).
Photos-Videos: v_era
https://www.slidingbackwards.com/synayliakes-istories/item/1598-l-a-witch-prince-of-lilies-the-jet-black-temple-18-05-23#sigProId1c48f9a998