Όταν μία συναυλία που έτσι κι αλλιώς ακούγεται καλή, διεξάγεται σε χώρο ενδιαφέροντα και πρωτότυπο ώστε να δίνει επιπλέον κίνητρο, τότε η φάση μοιάζει ιδανική. Όπως ακριβώς δηλαδή συνέβη με τη συνάντησή των Holy Monitor, Church of the Sea και Moon Moth με τους φίλους τους, εκεί στα αψηλά της Πνύκας, δίπλα από το Αστεροσκοπείο Αθηνών. Το ακόμα πιο ωραίο είναι πως μετά το live -όσοι βρεθήκαμε σε αυτό- είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το φεγγάρι μέσα από το ιστορικό και απόλυτα ενεργό τηλεσκόπιο. Το οποίο φεγγάρι, μιας και το αναφέραμε, μας είχε κάνει τη χάρη και βρισκόταν σε τέλεια θέση για παρατήρηση (βάσει όσων μας είπε ο ευγενικός υπεύθυνος στο χώρο).
Πίσω στο live όμως και τα όσα όμορφα ζήσαμε εκεί. Αρχικά, αφού το ψάξαμε κάμποσο το πώς θα φτάσουμε και αφού το ρίξαμε το ανηφορικό περπατηματάκι μας, φτάσαμε στον εξαιρετικό χώρο που θα γινόταν το live και γρήγορα κινηθήκαμε προς την πρώτη, ξεδιψαστική μπύρα. Ελάχιστος κόσμος, γνωστές όμως συναυλιακές φάτσες, βρίσκονταν στον καταπράσινο κήπο, υπό ιδανικές καιρικές συνθήκες.

Moon Moth
Λίγο μετά εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Moon Moth, ενώ στο μεταξύ το κοινό είχε αυξηθεί αρκετά. Βέβαια μην φαντάζεστε ότι μιλάμε για τεράστιο χώρο, είναι όμως τόσο όσο χρειάζεται ώστε με 150-200 άτομα να γίνεται καλή φάση. Όπως και οι Moon Moth, που ήταν μία καλή φάση. Με τις dark μουσικές τους, τα τέσσερα μέλη (κιθάρα, ντραμς και δύο κοπέλες στα synths/laptops και φωνητικά), έφτιαξαν μία ωραία ambient/pop/αναγεννησιακή/dark electro (πολλά έγραψα, σημειώστε απλά Dead Can Dance και το πιάσατε) ατμόσφαιρα και ζέσταναν το κοινό. Είναι νέο συγκρότημα, καλοί μουσικοί και φαίνεται πως αυτό που κάνουν εμπεριέχει πάθος. Κάποια θέματα στη live παρουσίαση των κομματιών όπως και βελτίωση στη δομή μερικών από αυτά, είναι πράγματα που θα τα βελτιώσουν στο μέλλον. Είναι επιβεβλημένο ο εγχώριος ήχος να διαθέτει μπάντες και σε αυτό το μουσικό είδος.

Moon Moth Set List
Amber
Emerald
Indigo
Fire

Church of the Sea
Μερικά λεπτά διαλείμματος για αλλαγές στη σκηνή και ο αρκετά περισσότερος κόσμος, θα απολάμβανε τους doom/dark electronic, Church of the Sea. Eμείς είχαμε να τους δούμε live πολύ καιρό (από εδώ) και μου φάνηκε πως η βελτίωση τους ήταν εντυπωσιακή. O ήχος τους πολύ πιο μεστός, πιο ξεκάθαρος. Το κιθαριστικό κομμάτι έπαιζε πολύ μεγαλύτερο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα και αυτό προσωπικά με ικανοποίησε πολύ. Επίσης, σημαντικό ήταν το γεγονός ότι πλέον έχουν περισσότερα κομμάτια να παρουσιάσουν αφού πέρσι κυκλοφόρησε το πρώτο τους LP, Odalisque που μου είχε κάνει καλή εντύπωση. Live, και σε ένα τέτοιο, τόσο κατάλληλο χώρο, μου άρεσε ακόμα περισσότερο (και ας μην είναι αυτός ο αγαπημένος μου ήχος). Ακούσαμε το μεγαλύτερο μέρος των κομματιών που έχουν κυκλοφορήσει (στο LP αλλά και το EP του 2019) αλλά και ένα κομμάτι που νομίζω πως είναι ακυκλοφόρητο (το noone deserves), και άφησαν καλές εντυπώσεις πίσω τους αλλά και ένα κοινό έτοιμο να ακούσει ακόμα περισσότερες κιθάρες!

Church of the Sea Set List
 xvii
Raindrops
(a story about) preparation
me as the water, me as a tree
sweet surprise
noone deserves -new song-
Odalisque
at the edge of the world

Αυτές ήρθαν από τους μάστορες του κιθαριστικού/psych ήχου στην Ελλάδα, τους…

Holy Monitor
Οφείλω να παραδεχτώ το κάτωθι: Τους Holy Monitor αρχικά τους θεωρούσα μια καλή μεν μπάντα, αλλά… τους έλληνες Black Angels (με την έννοια ότι ακούγονταν ολόιδιοι στις αρχές). Το πόσο δραματικά έξω έπεσα, πόσο μου έτριψαν στη μούρη την προσωπικότητά τους, δε χρειάζεται να το πω εγώ. Το λένε οι δίσκοι τους (τρεις από το 2017 και τα ΕPs), το λέει η αποδοχή που έχουν στο κοινό και κυρίως το γεγονός ότι το κοινό τους ακούει πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής. Κοινώς, έχουν ευρύτατη αποδοχή. Πως να μην έχουν όταν οι δίσκοι τους είναι εκπληκτικοί και τα live τους σεμιναριακά; Πιστεύω ακράδαντα πως και σα μουσικοί είναι σε άλλο επίπεδο πλέον αλλά και σαν μπάντα είναι σε top επίπεδο, όχι για Ελλάδα αλλά για να φύγουν εκτός Ελλάδας. Τους το εύχομαι!

Στο live του περασμένου Σαββάτου απλά επιβεβαίωσαν τα παραπάνω. Το έκαναν μάλιστα με ένα χαλαρό ύφος (με μπροστάρη το Γιώργο Νίκα), λες και έπαιζαν σπίτι τους και όχι μπροστά σε κοινό. Ακούσαμε πολλά αγαπημένα κομμάτια τους. Προσωπικά με ενθουσιάζει πάντα το Bed of the Earth αλλά και το Αφροδίτη, συμπωματικά τα δύο τελευταία του set, πριν το επίσης φοβερό και προερχόμενο από το πρώτο τους EP του 2015 (Golden Light) Cacti που έπαιξαν στο encore (που οριακά πρόλαβαν γιατί η κυρία στο κτίριο -μουσείο; κάτι τέτοιο- που βρισκόταν στο πλάι μας, έκλεισε και το τελευταίο παράθυρο σα να μας λέει «άντε παιδιά, έχουμε και σπίτια να πάμε» και με το δίκιο της δηλαδή…)

Holy Monitor Set List
Spirits in the Wind
Summer of Thorns
Golden Light
The Vine
Naked in the Rain
Icarus
Αφροδίτη
Βed of the Earth
Encore
Cacti

Αν δε σας έπεισα ότι η φάση ήταν σπουδαία (και μακάρι να γίνονται πιο συχνά live εκεί), μπορεί η παραπάνω φωτογραφία της v_era να σας πείσει να επισκέπτεστε πιο συχνά τον απίστευτο λόφο όπου βρίσκεται το Αστεροσκοπείο.

Photos-videos: v_era