Την προηγούμενη φορά που ξεκινούσα για να πάω να δω τους Covenant (Death Disco, 25/3/2017) είχα εκφράσει την απορία του κατά πόσο θα είχαν απήχηση και αν γενικώς το EBM θα εξακολουθούσε να τραβά ενδιαφέρον. Είχα αμφιβολίες και στο κατά πόσο η μπάντα θα ήταν όσο καλή τη θυμόμουν. Τότε είχαν δώσει ένα πολύ καλό live μπροστά σε πολύ κοινό, σε μικρό βέβαια venue. Προσέλευση και απόδοσή μπάντας ήταν εξαιρετικές. Εξίμισι χρόνια μετά, αυτό ίσχυσε στον υπερθετικό βαθμό. Το live ήταν ακόμα καλύτερο, βασικά ήταν «επαγγελματικά» τέλειο αλλά και ζεστό και ο κόσμος ήταν ακόμα περισσότερος και θερμότερος. Τη βραδιά άνοιξαν όμορφα οι Πατρινοί Grey Gallows και η Night in Athens, που τους βλέπαμε για πρώτη φορά.
Θα το γράψω όσες φορές μπορώ περισσότερες στο κείμενο, γιατί το χάρηκα πάρα πολύ: Είχε πάρα πολύ κόσμο, ενδεχομένως να πλησίασε το sold out η βραδιά και θα έλεγα πως για μια ακόμα φορά το dark/electro κοινό «έβαλε τα γυαλιά» στο Indie κοινό. Δεν ξέρω αν υπάρχουν τέτοιοι διαχωρισμοί πλέον, απ’ότι βλέπω στην πράξη όμως, μάλλον υπάρχουν.

Μπροστά σε πολύ κόσμο λοιπόν είχαμε το πρώτο act της βραδιάς, την εκ Λονδίνου ορμώμενης, Ελληνίδας solo καλλιτέχνιδας με την ονομασία Night in Athens. Οι ήχοι που έβγαιναν από τα synths της ήταν ταιριαστοί με το ύφος της βραδιάς, dark electro και αρκετά minimal, με τα -άλλοτε έντονα και άλλοτε ψιθυριστά φωνητικά- αλλά και την κίνηση της (πέρα-δώθε στη σκηνή) να παίζουν το ρόλο τους στο τελικό αποτέλεσμα. Το πέρα-δώθε σίγουρα βοηθούσε και στο πολύ άγχος που είχε και μας εξομολογήθηκε και η ίδια, κάτι που την έκανε ακόμα πιο συμπαθή στα μάτια (και τα αυτιά) μου. Για μισή ώρα περάσαμε καλά, κουνηθήκαμε και “ζεσταθήκαμε”, ενώ προς το τέλος μας ενημέρωσε πως έρχεται νέος δίσκος και «όποιος θέλει να τον πάρει, ας τον πάρει». Θεά!

Night in Athens Set List:
Σατανικός Κόσμος
I Saw A Man
Metropolis
Paradise (δείτε το σχετικό video μας)
Anxiety
Darkness

Ακολούθως και μπροστά σε ακόμα περισσότερο κόσμο, εμφανίστηκαν οι Πατρινοί Grey Gallows. Ήχος επίσης ταιριαστός στη βραδιά (dark electro, ebm με αρκετά βαριά φωνητικά). Τώρα όμως τα μέλη ήταν δύο (Konstantin και Dionisis) και έτσι ο ήχος ήταν αρκετά πιο γεμάτος. Μάλιστα ο Dionisis έπαιζε κιθάρα και μπάσο στα περισσότερα κομμάτια και έτσι ο ήχος ελαφρώς έφευγε από το καθαρά dark/electro και ακουμπούσε ελαφρώς στο gothic rock. Επειδή μάλιστα προς τα εκεί είναι και ο ήχος που προτιμώ, αρκετά τραγούδια τους είχαν riffs που μου θύμισαν The Mission, Fields Of the Nephilim κ.ο.κ (όπως το Garden of Lies) και αυτά απόλαυσα περισσότερο.

Grey Gallows Set List:
Chains
Love moan
Don't bring flowers
Garden of lies
Strangers
Enemy
Deafland
1982
Dying light.

H μεγάλη στιγμή του live είχε φτάσει. Οι Covenant ανέβηκαν στη σκηνή και αντίκρισαν μία θάλασσα από κόσμο, μάλιστα ήταν και η πρώτη φορά που εγώ προσωπικά είδα ανοιχτό και τον εξώστη και έτσι το θέαμα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό. Δεν ήταν τυχαίο ότι μας φωτογράφιζαν από σκηνής στο τέλος της βραδιάς.
Το ξεκίνημα έγινε με εντυπωσιακό τρόπο, φοβερή ατμόσφαιρα με πολύ σκοτάδι και καπνό (η θλίψη του φωτογράφου, ε v_era;) και τα synths να βρυχώνται, σα να παίρνουν σιγά-σιγά μπρος οι μηχανές του industrial/ebm μουσικού τανκ που θα μας ισοπέδωνε.

Δε θα δηλώσω γκουρού της δισκογραφίας τους, είναι ξεκάθαρο αυτό. Το set μου φάνηκε όμως πως ήταν αρκετά ισορροπημένο και περιλάμβανε μπόλικα από τα πολύ γνωστά τους κομμάτια (Bullet, Dead Stars, No Man’s Land για παράδειγμα) αλλά και μερικά τα οποία τόσο εγώ όσο και ένα μέρος του κόσμου δεν ήξερε ή μπορεί απλώς να μην περίμενε (Go Film, Last Dance ας πούμε), έτσι παρατηρούσες εναλλαγές: Άλλοτε παραλήρημα όλου του venue και άλλοτε αντίστοιχες αντιδράσεις μεν, αλλά από λιγότερους.
Αυτό που είναι δεδομένο είναι πως τα τρία μέλη ξέρουν πολύ καλά πως να σου κρατούν διαρκώς την προσοχή, είναι 100% επαγγελματίες (με την καλή και μόνο έννοια) και ταυτόχρονα αισθάνονταν γνήσια ευχαρίστηση, σαν…πρωτάρηδες όταν έβλεπαν τον κόσμο να τραγουδά και να συμμετέχει.

Από τις πιο ωραίες στιγμές ήταν και το Invisible & Silent, ένα από τα κομμάτια στα οποία έπεσε κάπως η ένταση και το beat, για το οποίο ο frontman και ψυχή της μπάντας, Eskil Simonsson, είπε πως είναι ένα από τα αγαπημένα του, όπως και δικό μας. Ανατριχιαστικά ωραίο να ακούς τόσο μελωδικές κομματάρες από ebm μπάντα σε ένα κατάμεστο και σιωπηλό venue. To κυρίως set είχε εντυπωσιακό τέλος με το ενθουσιώδες Ritual Noise και μετά από περίπου μιάμιση ώρα κατά την οποία μπάντα και κοινό τα έδωσαν όλα, αποχώρησαν για λίγο από τη σκηνή όμως γρήγορα επέστρεψαν για ένα πολύ δυνατό encore. «Like Tears in Rain» και δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πως αν δεν το άκουγα θα έφευγα με μία μικρή στεναχώρια. Τώρα, έφυγα με βραχνάδα, πόνο στα πόδια και τα χέρια από το χορό και μία υποβόσκουσα θλίψη σκεπτόμενος ότι τα χρόνια περνάνε. Ακολούθησε μία δυνατή στιγμή όπου ο Daniel Myer προγραμματίζει τα synths του, αφήνει τον Εskil πίσω από αυτά να κάνει πως πατάει κουμπάκια (εντάξει, ο άνθρωπος έκανε και τα δευτερα φωνητικά) και πιάνει το μικρόφωνο για να τραγουδήσει στο Lightbringer. Ήταν πράγματι μια σαρωτική εκτέλεση με τον Daniel να μην αφήνει σπιθαμή σκηνής και να είναι έτοιμος να πηδήξει μέσα στο κοινό. Το μεγαλειώδες encore έκλεισε με το Call The Ships To Port που είναι από τα πιο ωραία τραγούδια τους, αναμφισβήτητα.

Κλείνω με το προφανές: Οι Covenant επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά ότι είναι οι απόλυτοι βασιλιάδες του ebm ήχου και ξέρουν πολύ καλά πως το κοινό τους εδώ παραμένει πιστό και ζεστό. Σύντομα ελπίζω να τους ξαναδούμε λοιπόν…

Covenant Set List:
Feedback
Bullet
I Close My Eyes
All That Is Solid Melts Into Air
Go Film
Dead Stars
Tour De Force
Invisible & Silent
Sound Mirrors (Fulwell)
20 Hz
No Man’s Land
Last Dance
Ignorance & Bliss
Dies Irae
Leviathan
Ritual Noise
Encore:
Like Tears In Rain
Lightbringer
Call The Ships To Port

Photos-videos: v_era