Οι sister είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση μπάντας που δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο. Ή θα φύγεις τρέχοντας ή θα την λατρέψεις, δε μπορώ να φανταστώ μέση λύση. Εγώ τη λάτρεψα (ευτυχώς για μένα αλλά και για…την μπάντα, μιας και εγώ γράφω αυτό το κείμενο)! Ο λόγος είναι ότι στο ντεμπούτο τους, untrue, υπάρχει πολύ φρέσκο και εμπνευσμένο υλικό συνδυασμένο με αγνοία κινδύνου! Μοντέρνοι ήχοι, και αν με ρωτήσετε τί ακριβώς σημαίνει αυτό ειλικρινά δεν έχω συγκεκριμένη απάντηση. Ίσως το γεγονός ότι σου δίνεται η αίσθηση ότι ακούς έναν rock δίσκο μεν, αλλά με μια free αίσθηση και αισθητική, μια dance προσέγγιση. Και αυτά με το γκάζι πατημένο. Χωρίς έλεος!
Όλος ο δίσκος είναι μία ζωγραφιά, ακούγεται μονορούφι και σε εθίζει στην ενέργειά του. Και το σημαντικότερο: Δεν πλατειάζει! “Ουκ εν τω πολλώ το ευ” άλλωστε, γι’ αυτό και φρόντισαν σε 29μιση λεπτά να πουν ότι έχουν να πούν και "γειά σας". Με την πρώτη ακρόαση άλλωστε αρπάζεις τη γενική ιδέα, όμως η ομορφιά του ξετυλίγεται στις επόμενες, εκεί όπου σιγά-σιγά εντοπίζεις τη λεπτομέρεια στο χαοτικό κομψοτέχνημα που λέγεται untrue.
Σε τρεις συνθέσεις θα σταθώ κυρίως. Στο Furious Apes συναντάμε όλο τον “ηλεκτρισμό” της μπάντας! Αρμονία και χάος, ένταση και γαλήνη, φόβος και θάρρος. Όλα αυτά μαζί μου έβγαλε το κομμάτι! Το Fidel είναι μία μίξη πολλών στοιχείων. Μου έφερε στο μυαλό τον fusion ήχο των Red Snapper, τη μελωδία στο μπάσο από το χαρακτηριστικό κομμάτι που συνόδευε όλες τις σκηνές της σειράς Knight Rider (που μου΄ρθε μη ρωτάτε!), τα μελωδικά κιθαριστικά γυρίσματα των dEUS. Πολύ πράγμα! Αν σας λέει κάτι ο όρος industrial jazz, το Delta είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού, κατά την ταπεινή μου άποψη! Πολύ φευγάτο, ρυθμικό και κάθε τόσο μία απότομη, τραχεία παύση να σε προσγειώνει. Aν πάλι, θες όλα τα ανωτέρω σε ένα, τσεκάρεις κατευθείαν το Blackout!
Αυτό που μένει ακούγοντας το untrue, είναι σίγουρα η πολυσυλλεκτικότητα του ήχου, η ένταση και η ενέργεια των συνθέσεων αλλά και η πολυπλοκότητα τους. Είναι punk, είναι noise ή experimental rock, είναι prog; Νομίζω πως είναι λίγο απ’ όλα τα παραπάνω. Κομμάτι άλλωστε της ομορφιάς του ήχου τους είναι και το γεγονός ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος ηχητικός προσανατολισμός, δε μπορεί να μπει εύκολα ταμπέλα. Παίζουν ό,τι τους αρέσει.Ταυτόχρονα…
Η επιμέλεια και παραγωγή έγινε από τον Coti K., γεγονός σημαντικό για την ποιότητα και την αρτιότητα του τελικού αποτελέσματος, ενώ στην εποχή που όλο και περισσότερα συγκροτήματα αναγκάζονται να κυκλοφορήσουν μόνα τους το υλικό τους, καλό είναι να γίνει αναφορά στο Underflow record store, που βοήθησε στο να προκύψει ένα προσεγμένο φυσικό προϊόν.
Ακούστε τον με όλη σας την προσοχή. Οι sister δίνουν με το untrue τον ορισμό του avant-garde, δοκιμάζουν ασυνήθιστα πράγματα, άβολα και ανήσυχα. Άλλοτε καταλήγουν σε κάτι υπέροχο, καμιά φορά (σπάνια) δεν τους “βγαίνει”, αλλά τά’ χει αυτά ο πειραματισμός! Βλέπουν στο μέλλον, πατώντας γερά στο παρελθόν και όλες τις επιρροές που αυτό κουβαλάει. Φτιάχνουν ήχο ξεχωριστό, χωρίς να “ανακαλύψουν την Αμερική”, που πιθανότατα δεν έψαχναν κιόλας. Οι sister είναι ελπίδα για το μέλλον και καθώς συνεχίζουμε να λιώνουμε τον untrue, περιμένουμε τη νέα τους δουλειά με ανυπομονησία.

*2 κομμάτια που θα ομορφύνουν τη ζωή σας: Furious Apes, Delta.
8/10
Φωτογραφία: v_era