Η δεύτερη ημέρα του Release Athens ήταν πολύ ενδιαφέρουσα από άποψη line up, σίγουρα όμως είναι από τις περιπτώσεις που το πρώτο όνομα επισκιάζει τους πάντες. Κάτι που φάνηκε από την αρχή. Το έβλεπες στον κόσμο, στις μπλούζες και το γενικότερο στυλ, το καταλάβαινες (δυστυχώς, αλλά θα τα πούμε παρακάτω, στους MOGWAI συγκεκριμένα) στην ώρα των άλλων εμφανίσεων, ήταν παντού στην ατμόσφαιρα. Ήταν μία μέρα για τον Cave και την τρελοπαρέα των Bad Seeds.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, αφού πούμε ότι διοργανωτικά δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα. 2-3 θεματάκια τα έχουμε ξαναναφέρει και δεν υπάρχει λόγος να τα αναμασάμε.

Royal Arch

Οι Royal Arch αδικήθηκαν από την ώρα εμφάνισης. Είναι μια πολύ καλή indie μπάντα και το La Nuit με το οποίο έκλεισαν το set τους είναι καταπληκτικό κομμάτι. Δυστυχώς έπαιξαν μπροστά σε πολύ λίγο κόσμο, αλλά δεν πειράζει. Ο δυναμισμός στα κομμάτια τους ήταν αυτός που έπρεπε για να μας εισαγάγει στη συναυλιακή βραδιά και η σκηνική τους παρουσία αρκετά ζωντανή για τα 20-25 λεπτά του set. Ήταν μία ευκαιρία να ακουστεί το όνομά τους και σίγουρα όσοι ήταν εκεί και δεν τους ήξεραν, τώρα θα ασχοληθούν μαζί τους και θα πάνε στα επόμενα live τους.

Royal Arch – Set List
Road To The Light
Let It All Go
Seventeen
Night After Night
La Nuit.

Οι Sugar for The Pill έκαναν μία καλή προσπάθεια. Μερικά από τα τραγούδια τους έχουν ενδιαφέρον και ο παρθενικός τους δίσκος, Wanderlust, ακούγεται πολύ ευχάριστα, ειδικά στους φίλους του shoegaze ήχου. Το Quicksand είναι το αγαπημένο μου και το εκτίμησα ακόμα περισσότερο στη «ζωντανή» απόδοσή του.
Στο live νομίζω πως είχαν θεματάκια, η σκηνική τους παρουσία οφείλει να βελτιωθεί κάτι που φυσικά θα έρθει με την εμπειρία και τα πολλά live, δεδομένο είναι αυτό! Σίγουρα, η μεγάλη σκηνή είναι δύσκολη στο να την «κρατήσεις», γι’αυτό και αναμένω να τους δω σύντομα σε κλειστό χώρο για να βγάλω πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Sugar for the Pill – Set List
More Than a Lover
I Wish I was the Fire
Quicksand
Drink Conium
Falling Back To You
Soul Can Wait
Moan of The Thunder.

Fontaines D.C.

Αμφιβολία δεν υπήρξε καμία για την αξία αυτής της μπάντας. Από την πρώτη τους εμφάνιση στην Death Disco, πίσω στις τελευταίες μέρες του 2018, το είχαμε γράψει: “Είδαμε ΣΗΜΕΡΑ αυτό που σύντομα θα είναι το "μεγάλο" του ΑΥΡΙΟ!”. Δεν ξέρω αν αυτό το «αύριο» έχει ήδη έρθει ή αν θα δούμε ακόμα καλύτερα πράγματα από αυτούς, όμως σίγουρα η πορεία τους είναι απόλυτα ανοδική.
Μπροστά σε πολύ περισσότερο κόσμο από την προηγούμενη παρουσία στο Release, 3 χρόνια πριν, και με αυτοπεποίθηση που ξεχείλιζε, έκαναν μία εντυπωσιακή εμφάνιση.
Έχοντας πλέον (και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα) στις αποσκευές τους 3 δίσκους (2 απίστευτους και έναν αρκετά καλό), με σκηνική παρουσία ξεσηκωτική και από αυτές που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από τη σκηνή, έδωσαν μία εξαιρετική παράσταση για περίπου μια ώρα. Από τις πρώτες νότες του In ár gCroíthe go deo μας παρέσυραν σε ένα τρελό χορό και ο ιδρώτας έσταζε παρά το γεγονός ότι δεν είχε δα και καύσωνα. Το Skinty Fia που έχει πολύ υλικό για live, το Televised Μind από το Α Ηero’s Death αλλά και σχεδόν ΟΛΟΣ ο πρώτος δίσκος, dogrel, είναι διαβατήρια για σπουδαία φάση στα live. Sha Sha Sha, Chequeless Reckless, Too Real και το πανηγύρι κράταγε γερά. Ένα από τα χαρακτηριστικά τους πάντως σαν μπάντα (στα live) είναι ότι ναι μεν ο frontman/vocalist Grian Chatten κλέβει την παράσταση με το τρελιάρικο, Ian Curtis-ικό στυλ του, όμως ΌΛΗ η μπάντα δίνει πράγματα και ανά στιγμές κλέβει την παράσταση. Πολύ σημαντικό αυτό κατά την άποψή μου.
Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε ένα ακόμα live τους…

Fontaines D.C – Set List
In ár gCroíthe go deo
A Lucid Dream
Sha Sha Sha
Roman Holiday
I Don't Belong
Chequeless Reckless
Televised Mind
Nabokov
Big Shot
Too Real
A Hero's Death
Jackie Down the Line
Boys in the Better Land
I Love You.

Mogwai

Oι Μοgwai είναι ένα από τα 2-3 μεγαλύτερα ονόματα του post rock ήχου, τους λες και τους «πατεράδες» του μουσικού αυτού ρεύματος. Οπότε, είναι μάταιο να συζητάμε για την αξία τους. Προσωπικά είχα κάποιες αμφιβολίες για το αν ταίριαζαν με το υπόλοιπο Line Up. Μουσικά φρόντισαν να μου τις εξαφανίσουν με μία από τις καλύτερες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα (και μας έχουν τιμήσει πολλές φορές). Κάθε άλλο παρά παράταιροι ήταν, αφού ο διανθισμένος ήχος τους, με πολλά πλήκτρα, με beatακι σε αρκετές φάσεις και με φωνητικά σε άλλες, κράτησε το ενδιαφέρον. Αυτό πάει σε όσους ήρθαν να ακούσουν μουσική, και όχι σε όσους έσκασαν τελευταία στιγμή για να δουν τον Cave (ή έστω να ποστάρουν ότι είδαν τον Cave). H...πάρλα μέρους του κοινού, σε πολλές στιγμές του set των Mogwai ήταν αδιανόητη, εκεί στα μπροστινά που βρισκόμασταν (θα το ακούσετε και στο video). Δε θέλω καν να φανταστώ τι γινόταν πίσω. Από αυτή την άποψη, ναι, ίσως να μην ”άξιζε” τέτοια τύχη, τέτοιο κοινό στους Mogwai. Που, επαναλαμβάνω, πως η εμφάνιση τους ήταν από τις πλέον ενδιαφέρουσες και ξεσηκωτικές.
Δίσκαρος ο περσινός, Αs The Love Continues, κομματάρες οι περισσότερες που έπαιξαν ( 11 δίσκους έχουν, ό,τι θέλουν κάνουν) αλλά ρε φίλε, αυτό το Mogwai Fear Satan, τι κομμάτι είναι; Σαν να ανεβοκατεβαίνει ο διάβολος στη σκηνή κάθε φορά! Δεν το βαριέμαι ποτέ! Γι’αυτό, εις το επανιδείν αγαπημένοι φίλοι!

Mogwai - Set list
To the Bin My Friend, Tonight We Vacate Earth
I’m Jim Morrison, I’m Dead
Dry Fantasy
Killing All The Flies
Ritchie Sacramento
Ceiling Granny
Drive The Nail
Remurdered
Mogwai Fear Satan
We’re No Here.

Nick Cave and the Bad Seeds

Βασικά ό,τι και αν γράψει κανείς είναι λίγο για την εμφάνιση που είδαμε. Γιαυτό, και μιας και είχαμε γράψει πολλά στην τελευταία του παρουσία στην Ελλάδα, δε θα πω πολλά. Μαζί με τον Iggy που είδαμε και θα ξαναδούμε σύντομα, είναι από τους ελάχιστους πλέον εν ζωή performers, τέτοιας κλάσης. Έχει δίπλα του βέβαια και μία απίστευτη μπάντα, τους Bad Seeds (ας λείπει η ιδιοφυία που λέγεται Blixa -Bargeld-, εξακολουθούν να είναι τεράστιοι) αλλά, κακά τα ψέματα, έχει και μία σπουδαία παραγωγή να ντύνει όλο αυτό το σκηνικό που φτιάχνουν, να το μετατρέπει από μουσικό θέαμα σε γενικότερο υπερθέαμα.
Το ερώτημα που συζητούσαμε καιρό τώρα ήταν: Mα καλά, πως αντέχει ο Cave, με αυτό που τον βρήκε τον άνθρωπο. Με θάνατο δύο παιδιών του σε λίγα χρόνια, πως μπορεί να κάνει live, κλπ. Η απάντηση δόθηκε στο Release: Δεν αντέχει! Και η όποια λύση, διέξοδος του απ’όλο αυτό, απ’όλο το θρήνο, είναι μέσω της δουλειάς του. Παίρνει δύναμη από αυτήν, από τους συνεργάτες του (τους φίλους του στην ουσία), ντοπάρεται με την αγάπη του κόσμου που του την προσφέρει απλόχερα. Και, ειδικά στην Ελλάδα, ό,τι όνομα έχει παγκοσμίως, εδώ το βλέπουμε με υπερμεγεθυντικό φακό, και μπράβο μας!
Μας ευχαρίστησε άλλωστε για αυτό, για τη στήριξή μας όλα αυτά τα χρόνια!

Η δουλειά του είναι η λύτρωσή του, αν μπορεί να υπάρξει τέτοια. Και αυτό φάνηκε και στο live, το οποίο ενώ ήταν όπως πάντα δυναμικό και έντονο σε στιγμές, αυτή τη φορά ήταν πολύ μα πολύ περισσότερο συναισθηματικό. Αισθανόμουν πως υπήρχαν στιγμές (είτε αυτές που δάκρυζε, είτε οι άλλες που κατάφερνε να το κρύψει κάνοντας πως σκουπίζει τον ιδρώτα του), που ζήταγε την κατανόηση μας για αυτό που περνά, ζήταγε τη βοήθεια μας για να το ξεπεράσει. Παρουσιάζοντας αυτή την εικόνα, ένα τόσο προβεβλημένο είδωλο να είναι τόσο ψυχολογικά και συναισθηματικά ευάλωτο, σκεφτόμουν πως έκανε πάρα πολύ καλό σε τόσο κόσμο από κάτω που μπορεί να αντιμετωπίζει αντίστοιχα, ανάλογα ή οποιασδήποτε άλλης φύσης, προβλήματα.
Το παραπάνω ξέρω πως δεν είναι και σπουδαία μεταφορά όσων συνέβησαν στο live, δεν το λες και ανταπόκριση. Αυτό ήταν όμως, κατ’εμέ, η ουσία όλων όσων είδαμε και ακούσαμε.
Υ.Γ: Δεν κόλλαγε κάπου παραπάνω, οπότε το βάζω εδώ: Αυτός ο Warren Ellis, τι απίστευτο παλικάρι είναι; Τα ίδια και για τον Jim Sclavunos αλλά και φυσικά για όλη την παρέα, κάθε νέο μέλος που προσεκτικά επιλέγεται. Η keyboardιστρια ας πούμε (δε γνωρίζω όνομα) είχε απίστευτο, μοναδικό πάθος! Μπράβο σε όλους!

Nick Cave and the Bad Seeds - Set List

Get Ready for Love
There She Goes, My Beautiful World
From Her to Eternity
O Children
Jubilee Street
Bright Horses
I Need You
Waiting for You
Carnage
Tupelo
Red Right Hand
The Ship Song
The Mercy Seat
Higgs Boson Blues
City of Refuge
White Elephant
Encore:
Into My Arms
Vortex
Ghosteen Speaks.