Ένα πολύ ωραίο live μας επεφύλασσε η περασμένη Παρασκευή, 26/5, μάλιστα αποδείχτηκε καλύτερο ακόμα και από αυτό που περιμέναμε. Theodore και Echo Basement βρέθηκαν σε μεγάλα κέφια και έστειλαν στα ουράνια όσους πήγαν να ακούσουν τη μουσική τους. Στους υπόλοιπους που πήγαν για socializing, έκαναν μάλλον κακό γιατί τους ενοχλούσαν και έπρεπε να φωνάζουν. Κρίμα και θα έφυγαν βραχνιασμένα τα παιδιά... Στα θετικά (για εμάς) και το γεγονός ότι είδαμε για πρώτη φορά τον συναυλιακό χώρο Oddity, που μας έκανε ιδιαίτερα καλή εντύπωση. Πάρα πολύ καλός ήχος, εντυπωσιακή και πρωτότυπη οθόνη προβολής (θα δείτε και στις φωτό και τα videos σχετικά), industrial-minimal αισθητική και όλα καλά…!

Την αυλαία της βραδιάς άνοιξαν οι Echo Basement. Γενικώς, η μπάντα αυτή μου αρέσει πάρα μα πάρα πολύ και νομίζω πως μπορεί πολύ εύκολα να σταθεί σε διεθνές επίπεδο στο χώρο του ευρύτερου -σύγχρονου- post rock. Ένα χώρο και ένα ήχο που έχει μεν κορεστεί, αλλά όμως κατά καιρούς επιστρέφει με μπαντάρες που έχουν κάτι καινούριο να δώσουν. Οι Echo Basement, το έχουν αυτό το κάτι, αφού εκτός από έμπνευση, είναι όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί, αλλά υπάρχει και κάτι παραπάνω στον ήχο τους, το «κερασάκι της τούρτας» που είναι το φλάουτο του Χάρη Ραζάκου. Ο ήχος του, εκτός από πρωτότυπος, δίνει μία απόκοσμη νότα στο τελικό αποτέλεσμα κάθε κομματιού.

Αυτό το «κάτι» λοιπόν το έδωσαν με το δίσκο τους, No Form Of Human Government του 2018, καλό μέρος του οποίου ακούσαμε και στο live του Σαββάτου. Ήταν καταπληκτικός ο ήχος (όπως ήδη έγραψα), είχαν τα παιδία πολύ κέφι, είχαμε και εμείς κοντά 3 ½ χρόνια να τους δούμε (από εδώ)  ε, δεν θέλει κάτι άλλο…! Αυτό που ζήσαμε ήταν υπέροχο. Φυσικά, όπως πάντα ξεχωρίζω το “hit”, Free State αλλά και το Post Dance (κάπου εκεί στην covid φάση είχαν κυκλοφορήσει και ένα video clip για το κομμάτι ), ενώ ακούσαμε και ένα νέο κομμάτι για το οποίο οι δαιμόνιοι sliders μάθαμε τον πιθανό τίτλο αλλά δεν τον μαρτυράμε. Είναι υπέροχο πάντως.

Echo Basement set list
Jones Country, Mississippi
Komlpex #A
Free State
Klov
UNTITLED
Post Dance
Our Mondays Apart

Λίγη ώρα αλλαγής στα της σκηνής, με εμάς να ξεχνιόμαστε με μελωδίες των Leech και άλλων γιγάντων του post-rock και prog ήχου, και σύντομα ο Theodore με την μπάντα του βρέθηκαν επί σκηνής για το δεύτερο κομμάτι της συναυλίας (προσωπικά έτσι το ένιωσα, όχι opener και κυρίως act) που έμελλε να είναι εξίσου καθηλωτικό.

Τον Theodore, από τα albums του, τον έχω συνηθίσει σχετικά υποτονικό (ωραίο, αλλά downtempo), ελαφρώς pop (με την εντελώς καλή έννοια της dreampop) και με ορισμένα μόνο ξεσπάσματα ανά αραιά διαστήματα. Ε, καμία σχέση!
Καταρχάς ο ίδιος στο παίξιμο του έχει τρομερό πάθος, τρέχει από το ένα laptop στο άλλο synth, σταματά και παίζει πιάνο, τραγουδάει άλλοτε με ένα μικρόφωνο και συνήθως με τα δύο ταυτόχρονα (κρατώντας τα -σα να στηρίζεται σε αυτά -σαν άλλος αλπινιστής) και γενικώς σου κόβει την ανάσα!
Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Είναι και η μπάντα. Μα τι μπάντα! Οι τρεις τους -αν δεν κάνω λάθος είναι μέλη των σπουδαίων Afformance-, μας έστειλαν αδιάβαστους. Κώστας Ζάμπος, ένας α δ ι α ν ό η τ ο ς ντράμερ. Μαζί του ο Dennis Μόρφης, ένας εξαιρετικός κιθαρίστας και ο φοβερός Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος στο μπάσο. Το συγκρότημα ήταν ένας πύραυλος, τα κομμάτια τα έπαιξαν «στα κόκκινα» σε βαθμό να μην μπορώ ή έστω να αργώ να τα αναγνωρίσω. Έτσι η dream pop/shoegaze/post rock φάση που περίμενα να συναντήσω μετατράπηκε σε ένα heavy/prog ξεφάντωμα που το καταχάρηκα. Κορυφαίες στιγμές τα Voyage, Floating, το ύφους M83 (θα τον/τους δούμε σε λίγες μέρες) Towards? Και το Eclipse με το φοβερό του ξέσπασμα του. Και φυσικά το More Than One που κρύβει πολύ Sigur Ros (έρχονταιιιιι) μέσα του.

Τέλος, μετά το live ακολούθησε DJ SET από τον Autow Nite Superstore στο οποίο δεν μπορέσαμε να μείνουμε, πηγαίνοντας όμως σιγά-σιγά προς την έξοδο και όντας ήδη γεμάτοι μουσικές, ακούσαμε και αυτή την κομματάρα! Εύγε!

Μπράβο και στις δύο μπάντες που έκαναν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού να περάσει πολύ καλά, μερικούς να μείνουν με ανοιχτό το στόμα από τα ωραία που είδαν και άκουσαν. Λίγοι -πάντα θα υπάρχουν αυτοί οι λίγοι- δεν κατάλαβαν που ήρθαν, δεν σεβάστηκαν κανέναν και τίποτα και γενικώς πρέπει κάπως, κάποτε να τους πετάξουμε έξω από τις συναυλίες (ή απλά να τους αλλάξουμε μυαλά)…

Theodore Set List
Man and his Tools
Last Day On Earth
Frame of Reference
Voyage
More Than One
Floating
Towards?
Disorientation
Eclipse
Transcendence of Man.

Photos-videos: v_era