Μια καθηλωτική - και 100% ελληνική - Gothrock εμπειρία!
Μια βραδιά βυθισμένη σε εκφραστικές και δυνατές gothic μελωδίες από τρία πολλά υποσχόμενα ελληνικά συγκροτήματα, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το Σάββατο που μας πέρασε στη σκηνή του Aux Club.
Οι Children of the Black Hole, οι Reflection Black και οι Mosquito έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό στη σκηνή του Aux Club, παίζοντας μουσικές με αυθεντικότητα, ενδιαφέρον και άποψη.

Την αρχή έκαναν γύρω στις 9.30μμ οι Children of the Black Hole (CBH).
Ο τραγουδιστής και παραγωγός Αλέξανδρος Μήτρος μαζί με τον Γιώργο Μανωλόπουλο στο μπάσο, μας ξεσήκωσαν με τις πρώτες κιόλας electrometal νότες, παρασύροντας το κοινό τους, που είχε αρχίσει να πυκνώνει μπροστά στη σκηνή, μέσα στον industrial-metal κόσμο τους. Ήχοι δυνατοί που παρέπεμπαν σε Nine Inch Nails, κινήσεις αργόσυρτες και θεατρικές που έδεναν άψογα τις με σκληρές «βιομηχανικές» νότες, συνέθεταν ένα μουσικο-οπτικό θέαμα μυστηριώδες αλλά και συνάμα ευαίσθητο. Την προσοχή τράβηξε από την αρχή η «αναδυόμενη» στη σκηνή μορφή του τραγουδιστή, του οποίου το πρόσωπο ήταν καλυμμένο με μια ιδιαίτερη χειροποίητη μάσκα ενώ συχνά περιφερόταν κρατώντας ένα λαμπερό κόκκινο φως, που ξεχώριζε μέσα σε όλο το σκοτεινό πλαίσιο, σαν ξωτικό μέσα σε σκοτεινό δάσος. Στα επίσης θετικά της εμφάνισης, η agro-industrial διασκευή του Behind the Wheel των Depeche mode που ανέβασε τους σφυγμούς για να υποδεχθούμε το επόμενο συγκρότημα. Πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα, μπράβο στα παιδιά.

Τη σκυτάλη πήραν οι Reflection Black!
Είχα ακούσει τα καλύτερα για τα live τους και δεν με απογοήτευσαν. Εξαιρετικό συγκρότημα με ήχο εφάμιλλο συγκροτημάτων του εξωτερικού, μια μπάντα δεμένη, γεμάτη ενέργεια και πάθος, που τόσο με τη μουσική όσο και με τη μεστή φωνή του τραγουδιστή τους, σάρωσαν και άφησαν δυνατό στίγμα, με μία πιο dark alternative, post punk performance, σε ένα Aux Club που πλέον είχε γεμίσει.
Με τις πρώτες νότες του ονειρικού Post Sleep Trauma, από το άλμπουμ του 2023 Last Stop To Nowhere, μας απογείωσαν και αν μη τι άλλο φάνηκε η ποιότητα της μουσικής τους και τι θα επακολουθούσε, ενώ παράλληλα, η σκηνική παρουσία του Elis Alex (δημιουργού της πλέον τετραμελούς μπάντας), καθήλωσε με την ένταση και το βλέμμα του, δημιουργώντας ωραία δυναμική με το κοινό που ανταποκρίθηκε θερμά.
Προσωπικά ξεχώρισα το καινούργιο Death’s Thousand Tongues αλλά και το σκοτεινό Shadow Self που ο Αλέξης απογείωσε, μια υπέροχη μελωδία που κινείται σε πιο μελώδικα dark rock μονοπάτια πάντα με μια gothic εσωστρέφεια. Το κερασάκι ήρθε με την εκρηκτική διασκευή του Dirty Black Summer των Αμερικανών Danzig! Εκεί μπορώ να πω ότι τα έδωσαν όλα και το κοινό τους αποθέωσε.
Πολύ δυναμικοί, γεμάτoι ψυχή και αγάπη για τη μουσική με ήχο αυθεντικό και πολυεπίπεδες σκοτεινές μελωδίες, οι Reflection Black έχουν πάρα πολλές προοπτικές για νέες μουσικές και εξέλιξη, μην τους χάσετε σε επόμενο live.

Reflection Black setlist
Post sleep trauma
Wonders of night
Death’s thousand tongues
The Architect in slumber
Dreams fade to nothing
Shadow self
Burning obsidian star
Call my name

 Και έρχεται η ώρα που περιμέναμε, γιατί ουσιαστικά η όλη βραδιά χτίστηκε γύρω από την παρουσίαση του νέου άλμπουμ Deep Slumber των Mosquito, με τους οποίους είχαμε και την ευκαιρία να συνομιλήσουμε λίγες μέρες πριν από την πολυαναμενόμενη εμφάνιση του Σαββάτου.

Και αν για άλλους ο χρόνος είναι φθοροποιός, στην περίπτωση των Mosquito, ο χρόνος απουσίας κατά τη διάρκεια του covid αντιθέτως λειτούργησε ως μία ψευδαίσθηση, οδηγώντας τους τελικά σε μια ωρίμανση, σε ένα πιο έντονο βύθισμα στη σκοτεινή τους αισθητική, πιο υπαρξιακό, πιο δυνατό.
Να πούμε ότι ήταν το πρώτο τους live ως τρίο, με τα τύμπανα πλέον προηχογραφημένα, κάτι που λειτούργησε συγκεντρωτικά και ατμοσφαιρικά, επιτρέποντας στον Ares (μπάσο) και τον James (κιθάρα) να ξεδιπλώσουν κάθε εσωτερική πτυχή του ήχου τους, πλαισιώνοντας ιδανικά τα σπαρακτικά, λυρικά και βαθιά εκφραστικά φωνητικά του Lupe (Μιχάλης Λατουσάκης). Ο Lupe, με την παρουσία του να ισορροπεί ανάμεσα στο θεατρικό και το απόκοσμο, μπορώ να πω ότι συγκλόνισε. Δεν είναι μόνο οι ιδιαίτερες φωνητικές του δυνατότητες αλλά και ο τρόπος που κάθε στίχος γίνεται μια δήλωση ύπαρξης. Μπορώ να πω ότι το όλο σκηνικό, η φωνή του Lupe και οι βαθιές, λυρικές συνθέσεις των Mosquito με ταξιδεύουν σε παλιότερες στιγμές της gothic μουσικής θυμίζοντας κάτι από τους αγαπημένους Sisters of Mercy.

Βέβαια ο σωστός ο καλλιτέχνης στα απρόοπτα φαίνεται και εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση για να σας πω ότι στην αρχή της εμφάνισης υπήρξε ένα περίπου 8λεπτο διάλειμμα λόγω τεχνικού προβλήματος.. ε λοιπόν δεν το καταλάβαμε! Ο επικοινωνιακότατος Μιχάλης Λατουσάκης (Lupe) «έπιασε» τα πλήκτρα και μας τραγούδησε τον Τελευταίο Σταθμό (από τα Διάφανα Κρίνα) και κράτησε παρέα στους fans με ιστορίες και αστεία. Δηλαδή εν ολίγοις, δεν άφησε το κοινό να πέσει και το κοινό ανταποκρίθηκε. Έμεινε ζεστό και στη θέση του, μέχρι που όλα επανήλθαν και το live συνεχίστηκε ξαναβρίσκοντας το ρυθμό του, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Από εκεί και πέρα, το κοινό ανταποκρίθηκε με απόλυτο ενθουσιασμό στις νέες συνθέσεις από το Deep Slumber όπως το Morena, το ομώνυμο Deep Slumber, το Light Up The Night και το Price of Immortality και ξεσηκώθηκε με επιλογές από το ντεμπούτο Interlacing Eternity όπως το Y και το Indirect Kiss, αποδεικνύοντας πως οι ταλαντούχοι Mosquito έχουν άποψη, χαρακτήρα, ταυτότητα και πολύ δημιουργικό μέλλον μπροστά τους.

Νομίζω δεν κυκλοφορούν πολλά τέτοια συγκροτήματα στις μέρες μας, που να διαθέτουν στίχους με ευαισθησία, ποίηση και λυρισμό, συνθέσεις άρτιες, γεμάτες μουσικότητα και gothic δυναμισμό αλλά και προικισμένα φωνητικά, με πολύπλευρη χροιά και συναίσθημα.
Άνετα θα έβλεπα τους Mosquito σε φεστιβάλ στο εξωτερικό. Ήταν υπέροχοι και ελπίζουμε να τους βλέπουμε συχνότερα επί σκηνής!

Mosquito Setlist
Price Of Immortality
Lost Victories
Vainness,
Ever-Changing
Deep Slumber
Morena
To Infinite
Y
Light Up The Night
Tempest
Indirect Kiss.

Φυσικά όλη αυτή η όμορφη μουσική στιγμή δεν θα έπαιρνε υπόσταση χωρίς την υποστήριξη των ElektroSpank & VoodooD Productions που τους ευχαριστούμε για την πολύ καλή διοργάνωση, όπως και το φιλόξενο και χαλαρό χώρο του Aux Club που φιλοξένησε το event!

Κείμενο/photos: Sylvia_G.