Δε σας κρύβω πως στους τεταμένους καιρούς που ζούμε, τώρα που το αίμα ξανάρχισε να βράζει για όσα ζόρικα και εξοργιστικά συμβαίνουν γύρω μας, μία συναυλία με ένταση, νεύρο και καλώς εννοούμενη ακρότητα, την χρειαζόμουν απόλυτα. Και η Smoke the Fuzz μας την προσέφερε. Τι καλύτερο από Παρασκευή βράδυ με τον πρώτο ερχομό των Touché Amoré στην Ελλάδα; Μαζί τους και οι υπερδυναμικοί Psycorepaths για να βοηθήσουν τους εφηβικούς τους ήρωες στο να γίνει η βραδιά «μία από αυτές που θα θυμόμαστε για καιρό».

Ξεκίνημα λοιπόν με τους Psycorepaths, μια εγχώρια extreme metal-hardcore μπάντα, την οποία δεν ήξερα. Λογικό να μην την ξέρω γιατί η μουσική τους δεν είναι my cup of tea. Επομένως, δεν θα τολμήσω να κάνω και μουσικές κρίσεις και να εκφέρω άποψη στο αν αυτό που κάνουν το κάνουν καλά γιατί δεν είναι του γούστου μου και δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Όμως μπορώ να κάνω άλλες κρίσεις.
Καταρχάς να σημειώσω ότι όταν βγήκαν στη σκηνή, ήδη ένα μεγάλο μέρος του συνολικού κόσμου που μαζεύτηκε στο live, ήταν ήδη εκεί για να τους δει, πράγμα σπάνιο. Μπόλικοι πρέπει να ήταν και αυτοί που ήρθαν από μέρη της κεντρικής και δυτικής Ελλάδας απ’ όπου προέρχεται η μπάντα (ξεκίνησε από την Κέρκυρα), έτσι το κοινό ήταν προετοιμασμένο και ζεστό ήδη.

Δύο πράγματα απ’όσα είπαν (συγκεκριμένα, ο frontman xThugisx) θα κρατήσω:
Το πρώτο είναι (κάτι που στο περίπου έχουμε αναφέρει και εμείς σε πολλές ανταποκρίσεις συναυλιών μας) πως καιρός είναι να αποκτήσουν πραγματική αλληλεγγύη τα ελληνικά συγκροτήματα, να υπάρξει ειλικρινής βοήθεια και εκτίμηση και όχι μόνο στα λόγια. Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι πως την απολύτως δικαιολογημένη οργή που νιώθουμε όλοι για όσα συμβαίνουν γύρω μας, να την χρησιμοποιήσουμε σε κάτι που να έχει ένα αποτέλεσμα, αν αυτό είναι και δημιουργικό (όπως ο ίδιος που τη χρησιμοποίησε για να εμπνευστεί και να γράψει ένα τραγούδι), ακόμα καλύτερα. Φυσικά και συμφωνώ απόλυτα και με τα δύο.
Αυτά, σχετικά με την 35λεπτη δυναμικότατη παρουσία των Psycorepaths στη βραδιά. Γέμισαν με ένταση τη σκηνή, μετέφεραν αρκετό από το πάθος τους προς το κοινό και αυτό είναι που μετράει τελικά…

Psycorepaths Set List
Intro
World Domination
War Has Changed Me
God Mode
Show Me Your Virtue
Deceived
Blessed
Soul Eater
33 Caliber

Μικρό κενό για soundcheck και η κλασσική γαλήνη πριν την…καταστροφή, με απίστευτα ταιριαστό soundtrack (enya – Only Time μεταξύ άλλων).
Η θύελλα που ακούει στο όνομα Touché Amoré εμφανίστηκε στη σκηνή και οι επευφημίες πριν καν παίξουν την πρώτη τους νότα, πρέπει να εξέπληξαν και τους ίδιους.

Αυτή η έκπληξη συνεχίστηκε βέβαια γιατί, εντάξει μπορεί να μη συνάντησαν ένα ασφυκτικά γεμάτο venue, όμως είδαν το κοινό που βρέθηκε στο χώρο να είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό υποψιασμένο αλλά και έτοιμο για «ξύλο», χορό και τραγούδι. Το ανέφερε άλλωστε και ο τραγουδιστής τους, Jeremy Bolm, πως μας εκπλήσσει και εντυπωσιάζει το γεγονός πως τόσος κόσμος τραγουδά τους στίχους μας, ενώ είναι μόλις η πρώτη μας φορά στην Ελλάδα. Και όταν λέμε ότι ο κόσμος τραγουδούσε τους στίχους, δεν μιλάμε για απλό singalong. Γινόταν (όπως σε όλα τα live των Τ.Α. στο εξωτερικό) κανονικός διάλογος με τον τραγουδιστή σχεδόν σε κάθε τραγούδι.

Στην αποχαιρετιστήρια συναυλία της περιοδείας τους, οι T.A. δε θα μπορούσαν παρά να κάνουν ό,τι κάνουν πάντα: ένταση, πάθος και κατάθεση ψυχής. Μπορεί να έπαιξαν μόλις για μία ώρα αλλά ειλικρινά με τόσο ιδρώτα που έριξαν και αυτοί αλλά και το κοινό, δε νομίζω να υπήρξε ίχνος παραπόνου.
Τα κομμάτια με τα οποία μας βομβάρδιζαν ήταν δεκάδες, το ένα πίσω από το άλλο και σχεδόν χωρίς ανάσα. Come Heroine, Hal Ashby, New Halloween, Disasters. Είναι και μικρή σχετικά η διάρκειά τους και έτσι, πραγματικά δεν υπήρξε στιγμή χαλάρωσης. Ίσως, να προλάβαιναν να χαλαρώσουν (και κυρίως ο Jeremy με τη συνεχή screamo-βραχνάδα) τις -πολλές- στιγμές που μας ευχαριστούσε για την παρουσία μας αλλά και τη συμμετοχή μας στο live, στο οποίο μπάντα και κοινό συχνά γίνονταν ένα. Στιγμές «χαλάρωσης» ήταν επίσης οι 2-3 περιπτώσεις που ο Jeremy θέλησε να ευχαριστήσει όλη την ομάδα (τεχνικούς κλπ) που τους στήριξαν κατά τη μακρά περιοδεία τους που ολοκληρώθηκε στην Αθήνα.

Το Flowers Αnd You, άφησε για το τέλος μια νότα συναισθηματισμού και άνοιξε το δρόμο για το encore που, φυσικά, δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να μην τους «αναγκάσουμε» να πραγματοποιήσουν. Αυτό έγινε μέσα σε νέες επευφημίες από το κοινό, ενώ επέλεξαν το ελαφρώς μελαγχολικό αλλά υπέροχο Limelight. Μας χαιρέτησαν και μείναμε με την ελπίδα πως πέρασαν και αυτοί καλά και θα επιστρέψουν σύντομα. Εμείς, ιδρωμένοι, αποσβολωμένοι, ευχαριστημένοι και ξεθεωμένοι, αλλού πατάγαμε και αλλού βρισκόμασταν για κάνα δεκάλεπτο μετά το τέλος. Μπορεί να μην άκουσα το αγαπημένο μου (εξίσου μελαγχολικό) Skyscraper, αλλά ναι, σαφώς αυτή ήταν μία βραδιά για να τη θυμάσαι καιρό!

Touché Amoré Set List
Nobody’s
Art Official
Nine
Praise/Love
Reminders
Uppers/Downers
Come Heroine
Honest Sleep
Hal Ashby
Face Ghost
New Halloween
Disasters
Harbor
Palm Dreams
Savoring
Tilde
Pathfinder
Rapture
Force of Habit
Flowers and You
ENCORE
Limelight.

Photos/videos: v_era