Το όνομα Pumarosa μέχρι σήμερα ενδεχομένως να μη σας λέει πολλά πράγματα. Χαρά μου θα είναι μετά από το κείμενο αυτό να σας εντυπωθεί, τόσο το όνομα όσο και η μουσική που το συνοδεύει. Και πιστέψτε με, έχετε κάθε λόγο ν’ακούσετε τη μπάντα αυτή αφού καταφέρνει, ανακατεύοντας μπόλικα μουσικά είδη και στυλ, να δημιουργήσει ένα εξαιρετικό απόσταγμα ήχων που δε το πολυσυναντάς. Η έμπνευση και η ανάμειξη ειδών είναι κάτι που σπανίζει άλλωστε πλέον στην πάμφτωχη και παρηκμασμένη βρετανική μουσική βιομηχανία που περιμένει από τους Suede να την ξελασπώσουν κάθε τόσο.
Τι θα ακούσετε στο ντεμπούτο τους, The Witch; Ραφιναρισμένο, χορευτικό rock, space ατμόσφαιρες, post punk αλλά και britpop στιγμές. Μέσα του θα συναντήσετε πολλές εναλλαγές, πράγμα που σημαίνει ότι αν σε κάποιον δεν αρέσει, δε θα είναι η μονοτονία ο λόγος. Πάντως, μέσω της καλής παραγωγής του Dan Carey, το συνολικό αποτέλεσμα είναι πολύ συμπαγές.
Η μπάντα, από πολύ νωρίς (από το 2015 που κυκλοφόρησαν το πρώτο single τους, ενδεχομένως και νωρίτερα) είχαν βάλει ένα στόχο: Να κατακτήσουν τη Λονδρέζικη σκηνή. Πολλά live σε διάφορα μικρά και μεγάλα venues, συνεντεύξεις μετά από… μόλις ένα single και διαρκής κινητικότητα. Όταν έφτασε λοιπόν η ώρα της κυκλοφορίας του The Witch, ο δρόμος ήταν στρωμένος ήδη για την θετική υποδοχή του άλμπουμ.
Έχουν και ένα δυνατό ατού που ακούει στο όνομα Isabel Munoz-Newsome. Αυτή είναι η εκπληκτική νευρώδης frontwoman της μπάντας, πρώην χορεύτρια και σκηνογράφος (!) και νυν τραγουδίστρια/κιθαρίστρια. Όλα τα ανωτέρω φέρνουν στο μυαλό την Κate Bush, άλλωστε και η χροιά της φωνής της κάποιες φορές δεν είναι πολύ μακριά από της Κate. Και ακριβώς αυτή η σχέση της με το χορό, έχεις την αίσθηση πως λειτούργησε σα μαγικό φίλτρο σε όλο τον δίσκο, κάνοντας αδύνατο το να μπορείς να παραμείνεις ακίνητος κατά την ακρόαση του.
Στο εξαιρετικό σύνολο, το αδιαμφισβήτητα λαμπερότερο διαμάντι είναι το Priestess. Αργόσυρτο αλλά και ρυθμικό, groovy και μυστηριώδες, με τα φωνητικά της Isabel να κυριαρχούν, με ένα κακοφωνικό τέλος και με σαξόφωνο που “δένει” τέλεια. Δέος!
Ακούστε το εδώ
Δεύτερο διαμάντι ( post punk ύφους, πιθανότατα λοιπόν σε κάποιους θα αρέσει περισσότερο από το πρώτο) είναι το Honey. Ακούγεται σα να είναι βγαλμένο από κάποιο δίσκο των Siouxsie And The Banchees, οπότε νομίζω δε χρειάζεται άλλο σχόλιο. Τρίτο διαμάντι (όχι όμως τελευταίο, τα άλλα μένει να τα ανακαλύψετε μόνοι σας) το οργιώδες Lions’ Den.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Το Witch είναι ένας γεμάτος, πάμπλουτος σε ήχους, μελωδίες και ρυθμό δίσκος που αξίζει να του δώσετε τη δέουσα σημασία. Σίγουρα, στο μέλλον θα ακούσουμε και άλλα όμορφα πράγματα από αυτούς.
*2 κομμάτια που θα ομορφύνουν τη ζωή σας: Priestless, Honey
8/10
Φωτογραφία: v_era
