Ένα δυνατό live έλαβε χώρα την Παρασκευή στο Fuzz. Οι λατρεμένοι μας dEUS, αν και μας την έσκασαν το Μάιο, με το που εμφανίστηκε ο χειμώνας (έστω αυτός με…Νοέμβριο και 22 βαθμούς) ήρθαν και μας έκαναν πάλι να χορεύουμε σαν τα κατσίκια, λες και ξαναγίναμε 20 χρονών. Βέβαια, όπως αποδείχτηκε δεν ήταν τόσο αναμενόμενο live για το indie κοινό της πόλης αφού αν και είχε μπόλικο κόσμο, sold out δεν έγινε, αλλά κάποια πράγματα ας τα πάρουμε απόφαση πλέον ότι… ΕΤΣΙ είναι. Τη συναυλία άνοιξαν οι ιστορικοί Yeah!
Η μπάντα του Γιάννη Ντρενογιάννη και του Τ. Γιαννούτσου εμφανίστηκε στη σκηνή μπροστά σε αρκετό και μπόλικο «δικό τους», κόσμο. Σε σχέση με την προηγούμενη φορά που τους είδα, ο Ηλίας Ασλάνογλου (ex Magic de Spell) ήταν στα φωνητικά καθ'όλη τη διάρκεια του live, είναι εδώ και καιρό επίσημο μέλος της μπάντας άλλωστε.

Πολύ ένταση, πολύ κίνηση απ’όλους στη σκηνή και γενικώς ένα 40λεπτο που κύλισε χορευτικά και ωραία. 7 κομμάτια, μερικά δικά τους και κάμποσα με τη δική τους οπτική σε κομμάτια άλλων. Μάλιστα μας ενημέρωσαν πως σύντομα θα κυκλοφορήσουν EP με τίτλο Dust Comes Up όπου θα περιέχει 5 κομμάτια (με 2 διασκευές). Αναμένουμε…

Yeah! set list
Peace of mind-yeah!
Sentimental Soul-yeah!
Above me-yeah!
Dust comes up-yeah!
Diet-au pairs
To the bone-yeah!
Spy-the doors.

Και περνάμε στο κυρίως.
Οι dEUS είναι μέσα στις 8-10 αγαπημένες μου μπάντες οπότε είναι δύσκολο να βρω ψεγάδι σε εμφάνισή τους. Ακόμα και αν «προσπαθήσω» να ανακαλύψω κάτι, όπως ας πούμε το ντύσιμο με φούστες και τους χορευτές που είχαν κουβαλήσει στην προηγούμενη εμφάνισή τους σε κλειστό χώρο στην Αθήνα (Fuzz, 31/5/19 ), πάλι θα πω πως ότι επιλέγουν κάθε φορά, με πείθει. Έτσι και στο live της Παρασκευής που μας πέρασε, στο Fuzz, με έπεισαν για το τι ήθελαν να κάνουν: να παίξουν απλά, βρώμικα και ωμά τις μουσικές που μας έκαναν να τους λατρέψουμε, χωρίς εντυπωσιασμούς. Κατά κάποιο τρόπο, να θυμηθούν (και μαζί τους και εμείς), τα παλιά…

Όχι απαραίτητα τα παλιά τραγούδια, αφού το set είχε και κάμποσα νέα, αλλά την ωμότητα και απλότητα των live του παρελθόντος. Ενδεικτικό, ας πούμε, ήταν ότι το ένα από τα απόλυτα «hit», το Instant Street ήρθε πολύ νωρίς στο live και δεν το άφησαν για το τέλος. Ένα ακόμα ενδεικτικό της διάθεσης για μουσική και μόνο μουσική είναι ότι ο frontman Tom (Βarman) ήταν στα λιγότερο ομιλητικά του σε σχέση με το παρελθόν. Ευγενικός φυσικά, αλλά ως εκεί.
Για το εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα που προσγειώθηκε στα αυτιά μας από τη σκηνή, όλοι έβαλαν το χεράκι τους. Ο Barman, ο πλέον κινητικός και με αστείρευτη ενεργεία (θα έγραφα παρά τα χρονάκια του αλλά τότε θα σκεφτώ και τα δικά μου και, οκ, δε θέλουμε να το πάμε εκεί…), ο μπασίστας Alan Gevaert, με το σταθερό και στιβαρό παίξιμο του και φάτσα αγουροξυπνημένου Kevin Spacy (πολύ γέλιο που στο τέλος του Suds and Soda του έπεσε το μικρόφωνο και για δευτερόλεπτα ήθελε να εξαφανιστεί από τον πλανήτη, βλ.video παρακάτω), ο πολύ δυνατός ντράμερ τους, Stéphane Misseghers, μαζί τους από το 2004, στη νέα εποχή της μπάντας.

Σημαντική προσθήκη/επιστροφή στη μπάντα είναι φυσικά και ο κιθαρίστας τους Mauro Pawlowski. Βέβαια αυτό μας το ανέφεραν και από τη σκηνή του Release το 2022 όταν είχε μόλις επιστρέψει, αλλά κακά τα ψέματα τα live σε κλειστό τα νιώθεις και τα ζεις πιο ουσιαστικά και άμεσα, έτσι και τις αλλαγές στις μπάντες. Όμως αυτός που πάντα, έστω και για ένα τόσο δα ξεχωρίζει, είναι ο άνθρωπος-ορχήστρα Klaas Janzoons (μοναδικό, μαζί με τον Barman, ιδρυτικό μέλος). Keyboards, βιολί, κάποια κρουστά, βόλτες πάνω κάτω στη σκηνή, ό,τι φανταστεί κανείς…

Δεν θα σας γράψω κάτι για τη λίστα των τραγουδιών. Όλα ήταν όπως έπρεπε, φυσικά και έλειψαν πολλά αλλά έχουν τόσα ωραία κομμάτια που τι να πρωτοπαίξουν; Μπορούν άνετα να βγάλουν 2-3 συναυλίες με άλλα τραγούδια κάθε φορά και σε κάθε μία να νομίζεις ότι ακούς best of. Αν κάποιο πάντως με εξέπληξε ευχάριστα ως επιλογή, ήταν η κομματάρα Sun Ra (από το Pocket Revolution). Φανταστικόοοοο!

Υ.Γ: Αυτή τη φορά δεν είχαμε επετειακή φωτογραφία, μετά, στο Tiki. Θα σας περιμένω την επόμενη φορά, να ξέρετε.
Υ.Γ: Κάθε συναυλία dEUS είναι σαν ιεροτελεστία, με πάμπολλες σημαντικές αναμνήσεις. Πρώτη μας συναυλία (κάπου το 2005) με το μελλοντικό έτερο ήμισυ οπότε...καταλαβαίνετε! Συνάντησεις με παλιούς φίλους, γνωριμία με νέους, ιστορίες, συζητήσεις για μουσική και για «dEUS» σχετιζόμενα συμβάντα, για το παρελθόν και πως η μουσική μας βοηθά να ισορροπούμε στο παρόν και να κοιτάμε προς το μέλλον, να την παλεύουμε.
Δεν είναι απλά ένα ακόμα live o ερχομός των dEUS, ποτέ δε θα είναι…

Deus Set List
How to Replace it
Quatre Mains
The Architect
Man of the House
Worst Case Scenario
Instant Street
Fell of the Floor Man
Dark Sets In
Nothing Really Ends
Le Blues Polaire
Sun Ra
Hotellounge
Bad Timing
ENCORE
Little Arethmetics
Suds and Soda.

Photos/videos: v_era