Ένα ωραίο, μικρό φεστιβάλ με τρεις μπάντες του εγχώριου dark ήχου (Misfortunes, Grey Gallows, Midnight Poetry), διοργάνωσε με επιτυχία η ομάδα Elektrospank. Για Παρασκευή βράδυ ήταν πραγματικά ό,τι έπρεπε και πολύ το ευχαριστηθήκαμε. Δυστυχώς και περιέργως για το dark κοινό, η ανταπόκριση δεν ήταν πολύ μεγάλη σε αριθμό, ήταν όμως στο έπακρον ζεστή και υποστηρικτική και για τις τρεις μπάντες.

Ξεκίνημα με τους Midnight Poetry, o ήχος των οποίων κινείται σε dark και, προφανώς, electro μονοπάτια. Η μπάντα είναι το αποτέλεσμα της ένωσης της Κλεοπάτρας Κάιδου στα φωνητικά και του Γιάννη Σπανού στα synths και όλα τα σχετικά κουμπάκια. Και οι δύο έχουν σημαντική σταδιοδρομία ήδη, είτε σαν σόλο καλλιτέχνες είτε με συμμετοχές σε άλλα σχήματα.
Το κοινό που βρέθηκε να τους παρακολουθεί δυστυχώς ήταν λίγο, όμως αυτό δε φάνηκε να τους πτοεί και απέδωσαν για λίγο παραπάνω από μισή ώρα, αρκετά κομμάτια από την βραχεία - κοινή- πορεία τους, καθώς και ένα (ή δύο, δεν το συγκράτησα) ακυκλοφόρητα. Όσοι τους παρακολούθησαν, πέρασαν καλά, κουνήθηκαν και «ζεστάθηκαν» ακούγοντας, στην ουσία, επιλογές από το debut άλμπουμ τους, Dive Into The Darkness. Από όσα ακούσαμε, ξεχώρισα το Black Hole που μου έφερε στο μυαλό την dark μελωδικότητα των Wolfsheim. Μελωδίες αυτού του ύφους και ένταση/ρυθμός που φέρνει σε VNV Nation ή και Apoptygma Berzerk είναι η ουσία του συνόλου σχεδόν της δουλειάς που ακούσαμε, με μερικές ίσως στιγμές εξαιρέσεων, όπου το  καθαρά electro κομμάτι, στο ύφος των New Order, κυριαρχούσε (σε αυτή την κατηγορία, αν δεν θυμάμαι λάθος, εμπίπτουν τα One With the Madness και Τrauma).

Midnight Poetry Set List
Infected Society
My Greatest Darkness
Black Hole
Dracula’s Poison
One With The Madness
The Other Side
Trauma
Silent Embrace.

Μικρή διακοπή για αλλαγές στη σκηνή, σημαντική πύκνωση του κόσμου και επίσκεψη στο bar για εμένα. Σύντομα οι Πατρινοί Grey Gallows βρέθηκαν μπροστά μας. Από τις τρεις μπάντες ήταν η μόνη που είχα ξαναδεί και μάλιστα…σχετικά πρόσφατα (άνοιξαν την εμφάνιση των Covenant πριν περίπου ενάμιση χρόνο) οπότε ήξερα τι να περιμένω και αυτό είναι κάτι αξιοπρεπέστατο για το συγκεκριμένο είδος, τον dark wave /ebm ήχο δηλαδή. Ο ήχος τους (του Konstantin -synths, φωνητικά- και του Dionisi-μπάσο, synths) είναι αντιπροσωπευτικός του προαναφερθέντος είδους, ενώ τα φωνητικά είναι βαθιά, βαριά, gothic. Μόλις έχουν γυρίσει από περιοδεία στο εξωτερικό (Ιταλία, Γαλλία) και όπως είπαν και οι ίδιοι, οι Ελληνικές μπάντες δεν έχουν απολύτως τίποτα να ζηλέψουν από τις αντίστοιχες του εξωτερικού. Κάτι που άλλωστε είχαμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε και εμείς εκείνη την ώρα. Aκούσαμε άλλωστε και το πολύ όμορφο Strangers, που το προλόγισαν αναφέροντας πως ήταν ο τίτλος που είχαν δώσει στην περιοδεία τους: “strangers in a strange land”. To αγαπημένο μου και πάλι ήταν το Garden of Lies ενώ ακούσαμε και ορισμένα ακυκλοφόρητα κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο. Το San ti Nychta είναι το πρώτο τους κομμάτι (αν δεν κάνω λάθος) με ελληνικό στίχο, ενώ το πολύ δυνατό 1982 είναι ένας ύμνος αφιερωμένος στα clubs της Αγγλίας όπου «γεννήθηκε» το post punk. Στην σκηνή καλωσόρισαν και την Κλεοπάτρα Κάιδου και μας χάρισαν μια συνεργασία τους. H -κάτι λιγότερο από- μία ώρα της εμφάνισής τους πέρασε πολύ ευχάριστα, με τον κόσμο να τους καταχειροκροτεί.

Grey Gallows Set List
Autumn Leaf
Don’t Bring Flowers
The Cage
Empty As You
Love Moan
Garden of Lies
Nothing to Believe
Alice (Sisters of Mercy Cover)
San ti Nychta
Strangers
1982
Dying Light.

Τέλος, και μετά από σύντομο soundcheck εμφανίστηκε ο Misfortunes, aka Ιωακείμ Βασιλιειάδης. Δεν είχα ακούσει ούτε νότα από τις δουλειές του και έτσι ήταν όλο έκπληξη για εμένα και μάλιστα πολύ, μα πολύ, ευχάριστη. O ήχος του είναι μεν electro / new και dark wave όμως δεν τελειώνει έτσι ευκολά η περιγραφή των όσων σαγηνευτικών ακούσαμε και όσων δουλεύει από το 2014 (και δισκογραφικά από το 2017) παρακαλώ…! Η μουσική του έχει διαστρωματώσεις και εναλλαγές, τα φωνητικά άλλοτε χάνονται σε ψίθυρους και άλλοτε εμφανίζονται σε πιο πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ υπάρχει και η σκληράδα από φυσικά όργανα. Στο live της Παρασκευής συγκεκριμένα, για 4-5 κομμάτια έκανε την εμφάνιση του ένας κιθαρίστας (δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά του - να με συγχωρέσει) και πρόσφερε μια εντελώς άλλη τροπή στους ήχους και την ατμόσφαιρα. Έτσι, το μίγμα που ακούσαμε περιλάβανε πολλά είδη, από τους electro ρυθμούς των New Order μέχρι τις πιο ρομαντικές, ρυθμικές πλευρές των Ultravox. Αλλά και με την εμφάνιση του κιθαριστικού κομματιού περνάγαμε από post punk μονοπάτια μέχρι και noise, ακόμα και heavy shoegaze υφές που μου έφερναν στο μυαλό από Dirty Beaches μέχρι A Place to Bury Strangers.
Ακούσαμε αρκετά τραγούδια, πολλά εκ των οποίον βρίσκονται στο άλμπουμ που κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους, με τίτλο Voices Never Heard αλλά και κάμποσα από τις υπόλοιπες δουλειές του.

Το κοινό πέρασε πολύ καλά, χόρεψε και τραγούδησε στα περισσότερα από αυτά, αρκετά εκ των οποίων ήταν με ελληνικό στίχο, κάτι που, περιέργως για τα γούστα μου, δεν με χάλασε (π.χ. Πύρινη Σπείρα). Από τις κορυφαίες συνθέσεις που ακούσαμε είναι σίγουρα το Burdens (δείτε και ακούστε στο video από την v_era), το What if the World has Already Ended?, αλλά και σχεδόν όλα τα κομμάτια στα οποία υπήρχε και κιθάρα (το…πεπρωμένο από το rock υπόβαθρο μου άλλωστε, φυγείν αδύνατο…) που πραγματικά συνδυαζόταν απίστευτα ωραία, αν και σε εντελώς άλλο τόνο, με τους ρυθμούς των synths.
Παρά το όνομά του, μόνο κακοτυχία δε θεωρώ το γεγονός ότι τον ακούσαμε, τον απολαύσαμε και τον γνωρίσαμε…

Misfortunes Set List
Voices Unheard
Είμαι εσύ
Cradlesong
My Deceitful Void
Twenty Steps to Infinity
What if the World has Already Ended?
Κατάληξη
Burdens
Verfemdung
Automaton
Android
Πύρινη σπείρα
Όταν πέφτει η νύχτα
Μια ιστορία να αρνηθείς.

Πολλά συγχαρητήρια στη διοργάνωση (Elektrospank) και το Aux για την ωραία βραδιά, μακάρι στο μέλλον να αγκαλιάζονται αυτά από ακόμα περισσότερο κόσμο.

photos/videos: v_era