Το Σαββατόβραδό μας το περάσαμε σε ένα εξαιρετικό συναυλιακό συναπάντημα δύο εκ των καλύτερων εγχώριων σχημάτων. Δε θέλω σε καμία περίπτωση να υποβιβάσω την αξία των καταπληκτικών Naxatras, αλλά η συμπάθεια μου προς τον ήχο των The Steams είναι τέτοια που δε μου επέτρεπε, παρά να βλέπω τη μάζωξη αυτή ως ένα double bill. Και όπως αποδείχτηκε, ο αδιανόητα πολύς κόσμος που βρέθηκε στο Gagarin205 κατ’ευχαριστήθηκε και τις δύο. Έδωσαν μία εξαιρετική παράσταση και νομίζω πως όλοι μετράμε ώρες μέχρι να τους ξαναδούμε.
Η κοσμοσυρροή, από νωρίς στο Gagarin205, ήταν απίστευτη και φυσικά πολύ ευχάριστη. Για να είμαι ειλικρινής, έτριβα τα μάτια μου με αυτό που έβλεπα. Λογικό άλλωστε, έχοντας ζήσει δεκάδες συναυλίες ελληνικών συγκροτημάτων με 15 και 20 νοματαίους για κοινό, να μη μπορώ να τη δικαιολογήσω, χωρίς να αμφισβητώ την αξία των δύο συγκροτημάτων που την προκάλεσαν. Όπως και να έχει, οι Steams ανοίγοντας τη βραδιά λίγο μετά τις 9.20 βρέθηκαν να παίζουν μπροστά σε ένα σχεδόν γεμάτο venue, που στην πορεία γέμισε απόλυτα (sold out είχε ανακοινωθεί μια μέρα πριν και μάταια κόσμος κατέφθανε στο ταμείο, ψάχνοντας για εισιτήριο).

Τους Steams τους έχω δει μπόλικες φορές και θα τους δω κι άλλες. Τα δεκάδες live που έχουν κάνει τον τελευταίο καιρό ανά την Ελλάδα (Πάτρα, Σπάρτη, Λάρισα κ.ο.κ) τους έχουν δέσει σε απίστευτο βαθμό πάνω στη σκηνή (προφανώς και εκτός αυτής). Κάθε φορά δε, έχω την αίσθηση ότι αναλαμβάνει κάποιος άλλος να γίνει λίγο παραπάνω πρωταγωνιστής, έτσι για να μη βαριόμαστε… Άλλοτε λοιπόν ο Πάνος και ο Αντρέας με τις κιθάρες τους (και τα φωνητικά του Πάνου) προκαλούν σχετικό χαμό, άλλοτε ο Αλεξ με το μπάσο του, για να μην αισθάνεται παραμελημένος, αρχίζει τις βόλτες στη σκηνή. Αυτή την φορά μου φάνηκε πως ήταν η σειρά του Gustav. Εκεί τουλάχιστον έπεφτε το μάτι μου. Άλλωστε δεν έχω δει πολλές φορές ντράμερ να παίζει όρθιος. Σηκώθηκε αρκετές φορές και έπαιζε “από ψηλά”, όπως το γράφω ακριβώς! Επίσης λίγο πριν το τέλος πέταξε και στον Αντρέα μια από τις μπαγκέτες του. Γιατί έτσι, γιατί ΜΠΟΡΕΙ! Κατά τ’ άλλα το set περιελάμβανε αρκετά από τα γνωστά του φανταστικού Wild Ferment (διαβάστε σχετικά εδώ τους λόγους που τον αναδείξαμε ως τον καλύτερο ελληνικό δίσκο του 2018), όπως το δυναμίτη Black Sand και το υπέροχο The Drought, καθώς και το ανεπανάληπτο Feed από το πρώτο τους, ομώνυμο EP. Οι εκτελέσεις ορισμένων εκ των κομματιών δε, αυτή τη φορά, μου φάνηκαν λίγο διαφορετικές, άλλοτε πιο αργές και μεθυστικές, άλλοτε πιο κοφτερές και επιθετικές. Γενικώς είναι ωραίο να πειραματίζεσαι πάνω σε γνωστά και αγαπητά σου κομμάτια. Δείχνει άνεση και αυτοπεποίθηση που μας έχουν δείξει πως σαφώς και διαθέτουν.

Μετά από περίπου 45-50 λεπτά και αφού έλαβαν πολύ χειροκρότημα από το κοινό, οι Steams αποχώρησαν για να ακολουθήσει ένα σύντομο soundcheck και αναδιοργάνωση της σκηνής. Σύντομα, εν μέσω αποθέωσης οι τρεις των Naxatras εμφανίστηκαν και το ταξίδι στα space/prog μονοπάτια ξεκινούσε με το Pulsar 4000 από το ΕP του 2016. Βόλτα στο διάστημα που θα διαρκούσε σχεδόν δύο ώρες, με μπάντα και κοινό να επιπλέουν στο μουσικό σύμπαν που έχουν φτιάξει όλα αυτά τα χρόνια οι Naxatras. Είναι αλήθεια πως η μουσική τους δεν περιγράφεται με ένα μόνο όρο, πχ space rock. Οι συνθέσεις τους έχουν πολυμορφικότητα, που τη συναντήσαμε και στο live σε κομμάτια όπως το Sun is Burning ή το Pink Floydικό (της πρώτης εποχής) Machine. Space στιγμές όπως στο Garden of the Senses (που προέρχεται από τον κατεξοχήν space δίσκο τους, το ΙΙ). Οzric Tentacle-ικές περιηγήσεις με το εκπληκτικό, περσινό On the Silver Line, τον απερίγραπτα ωραίο ρυθμό και τη φοβερή κλιμάκωση. Stoner/Prog στιγμές για…εγκεφαλικά, όπως με το Waves ή αρχέγονες Βlacksabbathικές εκρήξεις όπως με το αγαπημένο μου του περσινού iii (διαβάστε εδώ), Prophet. Σε κάθε κομμάτι, κάθε πρώτη νότα που έβγαινε από τα μαγικά χέρια των Γιάννιδων (Βαγενά και Δέλια) σκορπούσε ενθουσιασμό στον κόσμο. Ο Κώστας Χαριζάνης έδινε το ρυθμό και όλα κύλησαν υπέροχα, με το encore να είναι το κερασάκι με το I am the Beyonder και το The Great Attractor να κλείνουν την άψογη βραδιά. Μία μικρή παρατήρηση που έχω να κάνω είναι πως θα ήθελα λίγο πιο επικοινωνιακή την μπάντα. Σίγουρα ο ήχος τους, ωθεί προς το “χάσιμο”, αλλά ειδικά στα κιθαριστικά σημεία πιστεύω πως χρειάζεται λίγο περισσότερη επαφή.
Σε αυτό το σημείο θέλω να δηλώσω έκπληκτος με το γεγονός ότι αυτή η μπάντα έχει πετύχει τόσα πολλά (3 εξαιρετικούς για το είδος τους δίσκους, περιοδείες στο εξωτερικό, συμμετοχές σε φεστιβαλάρες, εντυπωσιακά sold out και άπειρα views στο youtube) μόνη της, με self released δίσκους. Είναι ένα εντυπωσιακό επίτευγμα στα μάτια μου. Αποφάσισαν να τραβήξουν το δρόμο τους και απέδειξαν ότι μπορείς να τα καταφέρεις και έτσι. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για τους Steams που νομίζω πως και αυτοί έχουν βάλει πλώρη για μεγάλα πράγματα.
Πολλά μπράβο και στις δύο μπάντες!

The Steams - Set list
Black Sand
Amdajitr
Feed ep 2016
Ever Lasting
Perfect Storms from Afar
The Drought
The Harvest
Ephemeral Joys

Naxatras - Set list
Pulsar 4000
Sun is Βurning
On the silver Line
Shiva's Dance
Machine
Waves
You won't be left alone
Garden of the Senses
Prophet
All the Stars Collide into a Single Ray
I am the Beyonder
The Great Attractor

Υ.Γ: Φωτογραφίες μπροστά από τη σκηνή, βγαίνουν για 3 τραγούδια στην αρχή κάθε set. Επίσης, αυτό γίνεται χωρίς flash και λοιπά αναβοσβήνοντα φωτάκια (γιατί χαλάει την ατμόσφαιρα που η κάθε μπάντα θέλει να χτίσει). Είναι άγραφοι κανόνες μεν, θεμελιώδεις δε.

Photos/videos: v_era